Een gelaagde taart met enigszins voorspelbare smaken
[Recensie] Veel elementen uit De Gouden Lepel klinken bekend: een moord op een afgelegen landgoed, door een storm is er geen contact meer met de buitenwereld en het aantal personages neemt af gedurende het verhaal. Allemaal zaken die Agatha Christie ook gebruikte in haar verhalen. Toch is De Gouden Lepel meer dan een kopie van de succesformule van Christie. Dit komt doordat een bakwedstrijd, Bakweek, als uitgangspunt is genomen.
De Gouden Lepel is het eerste ‘baksel’ van Jessa Maxwell, het pseudoniem van Jessica Olien. Zij heeft al meer ervaring in de schrijfkeuken. Olien is namelijk journalist, cartoonist en kinderboekenauteur.
Laten we dit thrillerdebuut beoordelen alsof het een taart is. Allereerst kijken we naar de buitenkant van de taart – de cover. De taart is mooi gedecoreerd, donkerblauw met een gouden lepel prominent in het midden. De letters van de titel hebben interactie met de gouden lepel, de U valt weg achter de steel van de lepel en P zit er omheen geschoven. Dit levert een rustig en toch spannend uiterlijk op. De buitenkant trekt je aandacht.
Beoordeling thema
In De Gouden Lepel is het thema perfect uitgevoerd. Het verhaal speelt zich af op een landgoed waar de opnames voor Bakweek plaats vinden. De gebeurtenissen die zich afspelen voor en tijdens de opnames zijn accuraat weergegeven – het lijkt alsof de schrijfster zelf ervaring heeft met tv-opnames. Dit maakt de plot geloofwaardig.
De keuze voor een bakwedstrijd is ook slim om lezers snel in het verhaal te krijgen. Want het is net als bij een taart: zodra je bekend raakt met de smaken, wil je blijven eten. Bij een bakwedstrijd worden de deelnemers vooraf bekend gemaakt, dus in De Gouden Lepel ook. Je leert hierdoor de smaakmakers van het verhaal al snel kennen en zo kom je makkelijk in het verhaal.
Structuur
Tijd om de taart aan te snijden. Er zit een duidelijke structuur in De Gouden Lepel. Er zijn zeven lagen: Betsy, Stella, Hannah, Gerald, Pradyumna, Lottie en Peter. De lagen van de taart zijn niet allemaal even groot, aan de basis zit de grootste laag – de laag van Betsy, de host van Bakweek. Helemaal bovenop de taart ligt de laag van Peter, een stuk kleiner. Ondanks de verschillen tussen de lagen, vormen ze allemaal bijeen wel een goede, gebalanceerde taart.
Elke laag heeft een eigen karakter en hier zitten interessante smaken tussen. De lagen zijn in De Gouden Lepel tot in de puntjes uitgevoerd. Elk personage gedraagt zich namelijk zoals je zou verwachten bij hun karakter en de kandidaten bakken ook broden en taarten die bij hun personage passen.
Botercrème
Tussen de verschillende lagen zit botercrème om de lagen bijeen te houden – de verhaallijnen. In De Gouden Lepel zijn het drie verschillende crèmes. Dit lijkt veel, maar het gaat goed samen in deze taart. De crèmes hebben echter helaas wel voorspelbare smaken, waardoor de taart niet zo spannend wordt. Desondanks is de taart wel lekker en als je één hap genomen hebt, kun je niet meer stoppen.
De Gouden Lepel is een gelaagde taart met enigszins voorspelbare smaken. Dit eerste baksel van Jessa Maxwell is ideaal voor lezers die niet van exotische smaken houden en gewoon zin hebben is iets lekkers tussendoor. Maar wees gewaarschuwd: als je eenmaal begint aan deze taart, kun je niet meer stoppen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
