Als lezer blijf je geprikkeld om verder te lezen
[Recensie] Privédetective Keller Brik krijgt de opdracht om een verdwenen topambtenaar op te sporen. De man wordt echter al snel dood teruggevonden, opgehangen en verminkt in een loods. Dit vlakbij een graffititekening dat hetzelfde tafereel toont. Brik besluit zijn onderzoek verder te zetten. Wanneer er later echter nieuwe tekeningen opduiken, weet hij dat het een race tegen de klok zal worden om de dader(s) te vatten.
Met De graffitimoorden heeft W.A. Dehairs een spannende thriller neergezet die zich in en rond Brussel afspeelt. Het is het tweede boek dat hij heeft geschreven. Beide boeken staan los van elkaar. Over de plot is erg goed nagedacht. Er is een duidelijke opbouw aanwezig, en je krijgt als lezer stapsgewijs meer informatie over de graffititekeningen en de moorden. Het verband tussen beide is onmiddellijk duidelijk. Dat maakt het verhaal ook direct origineel, dat er eerst een grote graffititekening wordt gemaakt van het beoogde slachtoffer, waarna deze later dan op exact dezelfde manier wordt vermoord. Daarnaast besteedt de plot ook de nodige aandacht aan het persoonlijke leven van privédetective en ex-politieman Keller Brik. Op het einde volgen er enkele plottwisten, die even subliem als onverwacht zijn.
Het verhaal begint rustig, en bouwt zich op wat spanning betreft. Je leert eerst de personages wat kennen, maar al snel zit je midden in een gruwelijke moord. De spanning loopt vanaf dan hoog op, en wordt zelfs nog versterkt door de dreiging van nieuwe moorden. Ook de flashbacks naar het verleden van Brik zorgen ervoor dat je als lezer geprikkeld blijft om verder te lezen.
De verhaallijn draait grotendeels rond het oplossen van de mysterieuze graffitimoorden. Hoofdinspecteur John Devuyst leidt samen met inspecteur Rina Verstrepen het onderzoek ernaar. Daarnaast is ook Keller Brik ingeschakeld om de eerste moord te onderzoeken. Iets wat absoluut ongebruikelijks is door zijn beroep als privédetective. Hij mag zich strikt gezien niet met zoiets bezig houden. Toch zet Brik door op zijn eigen, soms onorthodoxe, manier. Daarbij komen zaken uit zijn verleden constant weer naar boven. Deze tweede persoonlijke verhaallijn is minstens even belangrijk in het boek en zet mee de basis voor het spannende slot van het verhaal.
Het hoofdpersonage in De graffitimoorden is Keller Brik. Hij zat vroeger bij de politie, waar hij samenwerkte met John Devuyst. Door een gebeurtenis in het verleden diende hij zijn ontslag in. Intussen is hij privédetective, en behandelt hij allerlei verschillende zaken, veelal niet uitdagend. Daar is met de huidige zaak verandering in gekomen. Hij mengt zich in het veld waar hij niet hoort te zijn, maar zijn karakter en vastberadenheid maken dat hij steeds doet wat in hem opkomt. Door terugblikken naar zijn verleden leer je Brik ook steeds beter kennen. Dit helpt om je in te leven in hem. Ook de andere personages zijn zorgvuldig uitgewerkt volgens hun functie in het verhaal. Assistente Gwen Van Meer, hoofdinspecteur John Devuyst,… Sommigen lijk je te kennen, maar schijnt bedriegt.
W.A. Dehairs heeft een heel aangename en duidelijk schrijfstijl. Ook zijn taalgebruik is eenvoudig met af en toe wat humor, waardoor het verhaal erg vlot leest. Hij heeft ook oog voor detail, zonder daarbij te overdrijven of de moorden te gruwelijk te beschrijven. Wat fijn is voor de iets gevoeligere lezers. Maar vooral zijn plotwendingen en hoe verleden en heden in elkaar verworven zijn, is fantastisch.
De graffitimoorden was het eerste boek dat ik van W.A. Dehairs las. Zodra ik het boek in mijn handen had, was ik geïntrigeerd door de cover en de bijhorende flaptekst. Ik vond het vooral een uniek concept, moorden die vooraf werden aangekondigd door grote graffititekeningen. Net zoals niet de politie maar een privédetective op de voorgrond stond en mee onderzoek voerde. Het is eens iets anders, en dat is altijd leuk. Daarbij kon ik zeker de schrijfstijl van Dehairs waarderen, die duidelijk, direct en verrassend is. Ik ben blij dat ik deze voor mij nog onbekende Vlaamse auteur heb leren kennen, en ik ga dan ook zeker zijn debuutboek lezen. Voor nu geef ik De graffitimoorden een mooie 4 sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
