Ode aan de spionage
[Recensie] Het is 1915, ten tijde van de Eerste Wereldoorlog, als hoofdpersoon Melbourne als oorlogsvlieger gestationeerd is in Frankrijk. Als hij hoort dat zijn oudere broer Henry in Brussel om het leven is gekomen tijdens een belangrijke missie – wat de IJzeren schaduw wordt genoemd – is Melbourne vastbesloten deze missie op zich te nemen en tot een goed einde te brengen.
Aangekomen in Brussel pakt hij de draad op en onder zijn spionagenaam Remy gaat hij op onderzoek uit. Dankzij o.a. Henry’s liefde voor de gedichten van Williams Wordsworth weet Melbourne diverse geheimen te ontrafelen en komt hij langzaamaan tot een afschuwelijke ontdekking die hem op zijn grondvesten laat schudden.
Laat ik ten eerste beginnen met een complimentje voor de creativiteit en de fantasie die Siggia in dit boek heeft gelegd. Ik had nooit gedacht dat iemand een auteur als Dan Brown zou kunnen overtreffen maar Stefano Siggia komt wel heel dichtbij. Elk hoofdstuk – geschreven vanuit Melbourne’s perspectief – bevat eigenlijk wel een cliffhanger waardoor je het boek aan één stuk door blijft lezen. En elke keer vindt de hoofdpersoon wel weer een ontbrekend puzzelstukje dat zorgt voor een passend geheel.
Daarbij is het extra interessant dat het boek zich afspeelt in de Eerste Wereldoorlog want ondanks de spannende missie die Melbourne moet voltooien, voel je ook nog de dreigende sfeer die de Duitse soldaten uitstralen en waarvoor je als Belg zijnde extra op je hoede moest zijn. Want ondanks het felle verzet van de Belgen tegen de Duitsers kon niet voorkomen worden dat alles van hen werd afgepakt. De ook wel vaak genoemde ‘loopgravenoorlog’ was de hel op aarde en dat wordt in dit boek ook duidelijk neergezet.
En als je als lezer nog niet genoeg getrakteerd bent op een verhaal vol spanning en allure en een vlugge les in een rijkelijk stukje geschiedenis, wacht je een onheilspellend en onverwacht einde vol ongeloof maar ook met veel genialiteit. Een boek dat je na de laatste zin dichtslaat en dat je alleen maar voor jezelf uit zit te staren en denkt: wauw, wat een geweldig verhaal.
De ijzeren schaduw is het ijzersterke debuut van Stefano Siggia dat tijdens het honderdjarige jubileum van de Eerste wereldoorlog – waar veel nieuwe informatie over prijsgegeven werd – tot stand is gekomen. Ondanks dat het boek fictie is, is er veel onderzoek naar gedaan en het eindresultaat werpt zijn vruchten af. Vandaar dat ik dit boek een welverdiende 5 sterren geef.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
