Een sterk verhaal maar dan echt
[Recensie] Er zijn dingen die je niet doet omdat ze zinloos zijn, zonde van de tijd, of allebei. Kijken naar de film Titanic bijvoorbeeld is niet heel nuttig als je benieuwd bent naar de afloop. De Titanic zinkt op het einde als een baksteen, dat zal voor weinigen als verrassing komen. Om te kijken blijft er dan alleen die andere reden over: Kate, Leonardo en hun hartverscheurende liefde. Oké, dat zijn drie redenen, maar u snapt het idee.
Een dergelijk dilemma zit het leesplezier dwars van De jacht op El Chapo. Dat is een Peter R. de Vries-achtig crimeboek dat gaat over eh… de jacht op El Chapo. Deze El Chapo (echte naam Joaquin Guzmán Loera) werkte zichzelf in de jaren tachtig binnen het Sinaloa-kartel op tot één van de wreedste, machtigste en rijkste drugsbaronnen van Mexico.
De hoofdactiviteit van dit kartel was, ook niet verrassend, drugs smokkelen en verkopen in de VS. De narcoticabrigade aldaar wilde dat stoppen en stuurde Andrew Hogan, de souffleur van dit boek, erop af. Andrew beet zich als een pitbull zeven jaar lang vast in de zaak en wist de kartelleider in 2017 in de kraag te vatten.
Met deze voorinformatie weten we dus nog voor we een bladzijde hebben omgeslagen, hoe het boek afloopt. Dat ontspant deze spanningsboog alvast; voor de afloop hoeven we dit boek niet aan te schaffen. Maar voor een retespannend, goed, messcherp Bob Evers-jongensboek-feelgood happy ending verhaal misschien wel. Dus heeft Andrew dat onderdeel, het nagelbijtend sensationele verhaal, soepel verzorgd met behulp van de expertise van true crime-auteur Douglas Century. Die heeft al vaker dit soort boeken geschreven. Hij zorgt ervoor dat het verhaal dendert als een trein.
Wat is de inhoud van dat verhaal? Als we het kort houden: Andrew was al jong een daadkrachtig manneke. Hij wilde niets liever dan bij de politie komen. Zijn hogere doel was om een Kansas State Trooper te worden: “Ik was gek op de hemelsblauwe uniformen en marineblauwe vilten hoeden van de State Troopers, en op de krachtige Chevrolets waar ze in mochten rondrijden. Jarenlang maakte ik obsessief tekeningen van politieauto’s.”
Dat was niet zijn enige obsessie. Andrew rustte niet voor hij Hulpsheriff in Lincoln County kon worden, een opstapje naar het grotere werk dat jaren later resulteerde in de undercover-actie waar dit boek op stoelt. Andrew speelt daarin de hoofdrol door in heftige, niet van gevaar ontblote actie een mooie successtory te volbrengen waar de bad guy het onderspit delft. En Het Goede overwint.
Als dit alles aanspreekt en een spannende jongensboekstijl is voor u geen partypooper, dan is dit uw boek. Lezen te vermoeiend? Dan is het achteroverleunend alternatief de onvermijdelijke serie op Netflix. En ook daar loopt het verhaal goed af.
—
Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles en op Nico’s recensies
