Te veel Bouquetreeks gevoel
[Recensie] Georgette “Georgie” Castle komt uit een hecht gezin. Zij heeft nog een oudere zus Bethany en een oudere broer Stephen. Stephen en Bethany werken in het goedlopende renovatiebedrijf dat ooit van hun vader is geweest. Georgie werkt daar niet, zij geeft de voorkeur aan kinderfeestjes organiseren en iedereen aan het lachen te maken als clown.
Georgie heeft wel het gevoel dat ze een eenling is in deze familie. Er wordt haar nooit om een mening gevraagd en als ze die al geeft wordt ze onderbroken zodat ‘de volwassenen kunnen praten’.
Travis Ford is een vriend van Stephen. Travis heeft niet zo’n jeugd gehad als de kinderen Castle. Hij wordt wel altijd betrokken in dit gezin. Hij was / is een van hen. Hij ziet Georgie dan ook als zijn jongere zusje.
Georgie heeft er genoeg van dat Travis na zijn blessure al een maand binnen hangt. Ze gaat naar hem toe en spreekt hem erop aan. Dit is niet de Georgie die hij zich herinnert. En waarom blijven haar woorden toch door zijn hoofd malen?
Travis is niet diegene die ze vanuit de tabloids kennen. Nu hij terug is in zijn geboortestad wil hij zich rustig houden en niet meer voor ophef zorgen. Wanneer hij benaderd wordt voor een spetterende deal gaat hij samen met Georgie een pact aan. Ze maken duidelijke afspraken zodat ze beide weten waar ze aan toe zijn.
Gaandeweg het verhaal merkt Georgie dat ze niet de grijze muis wil zijn die ze altijd al is geweest. Ze ondergaat een make-over. Ze wil laten zien wie ze is.
Er zijn in dit verhaal wel meerdere vrouwen die niet helemaal happy zijn met wat er momenteel in hun leven speelt. Wanneer ze dit tegenover elkaar uitspreken ontstaat er een bond. Ze luchten hun hart bij elkaar en proberen de problemen op te lossen die zich voordoen.
De vrouwen die in dit bond zitten, Rosie en Bethany worden voor mijn gevoel niet zo goed uitgewerkt. Terwijl ze in dit bondje wel duidelijk naar voren laten komen wat er aan scheelt. Naar mijn mening heb je dan toch wel iets meer informatie nodig over het leven van deze persoon om dan ook het probleem noodzakelijk te maken om op te lossen.
Travis en Georgie worden het beste uitgewerkt. Zij zijn in mijn ogen toch wel de hoofdpersonen van dit verhaal. Ze vullen elkaar aan op een onverwachte manier, iets wat ze nog nooit ervaren hebben in het verleden. De aantrekkingskracht die ik vanuit beide personages voel, zorgt voor hilarische momenten die ik met een glimlach rond mijn mond heb gelezen.
Gaandeweg het verhaal heb ik me gestoord aan de seksscènes die beschreven worden. Ik had op een gegeven moment het gevoel dat ik een bouquet reeks boekje aan het lezen was. De verhaallijn die ik voorafgaand gelezen heb kon me meer bekoren. Gelukkig kwam dit tegen het einde weer terug. Voor mij heeft het bouquet reeks gevoel afbreuk gedaan op het verhaal.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
