Een onderhoudend en informatief boek over oorlogsmisdaad
[Recensie] Alizée is altijd de enige ouder geweest van haar dochter Noor. Van Noors vader kent ze alleen de voornaam: Toufy. Noor is verwekt tijdens een vakantie in Griekenland en hoewel Alizée en Toufy verliefd op elkaar waren, hebben ze nadien nooit meer contact gehouden. Noor wil echter weten wie haar vader is en krijgt hierover minieme en onbevredigende antwoorden van haar moeder. Ze gaat daarom zelf op zoek. Al zijn antwoorden soms pijnlijker dan het verlangen ernaar.
Elk hoofdstuk van De man van Babylon wordt aangegeven met een plaats en een datum. Dat is prettig, want het verhaal speelt zich af in verschillende perioden (variërend van 1960 tot 2006) en in verschillende landen (België, Libanon en Griekenland). De titel van het boek is goed gekozen, want hoewel de zoektocht van Noor naar haar vader de aanleiding is, gaat het eigenlijk over Toufy; hoe hij bepaalde denkbeelden heeft ontwikkeld en hoe de plaats waar je opgroeit bepalend kan zijn voor wie je uiteindelijk wordt. Een groot deel van het boek gaat over de gruwelijkheden die in Libanon hebben plaatsgevonden, als gevolg van de strijd tussen Palestina en Israël. Dit is niet bepaald prettig om te lezen; er wordt uitgebreid beschreven hoe er gemarteld en gemoord werd, daar moet je tegen kunnen. Dit lijkt een bewuste zet te zijn; het roept automatisch de vraag op hoe het mogelijk is dat mensen uit naam van God moorden plegen en het besef dat er in al die jaren nog maar weinig is veranderd.
Er is ook ruimte gemaakt voor de belevenissen van Alizée vanaf het moment dat ze zwanger is. Dat was een tijd in de Belgische geschiedenis waarin ongetrouwd zwanger zijn een zonde was en ook als zodanig behandeld moest worden. De kilheid van de nonnen bij wie Alizée wordt ondergebracht en de bewuste afwezigheid van haar ouders is schrijnend.
Ria Anyca schrijft op een prettige, onderkoelde toon over heftige gebeurtenissen en geeft daarbij veel informatie over het conflict in het Midden-Oosten. Ze maakt gebruik van realistische conversaties tussen de personages, waarbij Alizée en Noor makkelijk te doorgronden zijn en Toufy als gevolg van zijn anonieme status veel minder. Door een aantal keer Tony, een journalist, als verteller op te voeren, krijgt de lezer de beschikking over de benodigde achtergrondinformatie.
De man van Babylon is een onderhoudend en informatief boek over oorlogsmisdaad waar het verhaal van Noor, Elizée en Toufy doorheen geweven is. Ik vond het open eind persoonlijk jammer. Ik had graag geweten hoe het verder ging met de hoofdpersonages en dat had misschien ook een beter gevoel achter gelaten na het sluiten van het boek. Toch zit het boek qua stijl, vaart en afwisseling goed in elkaar en krijg je meer zicht op de dunne lijn tussen godsdienst en fanatisme. Het boek krijgt daarom drie sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
