Het verleden is nooit voorbij…
Trauma is het tweede deel in de serie de Repair club. Dit staat helaas niet op de kaft vermeld. De kaft van het boek is in tweeën gedeeld met daartussen de naam van de schrijver zelf. Op de onderste helft zie je een aftelklok met nog één seconde over. Op de bovenste helft zie je een veld met papavers en bergen op de achtergrond met daarop de titel vermeld. Dit verwijst waarschijnlijk naar Afghanistan. Het eerste deel in deze serie was erg goed, ben benieuwd of dit tweede deel weer net zo goed is.
Het boek vertelt het verhaal van John Antink, voormalig hoofd van de geheime dienst. Tijdens de opening van de Repair club, waar mensen komen om hun kapotte spullen te laten repareren, krijgt hij een opdracht om een moord op te lossen die ongeveer twintig jaar geleden plaatsvond in Afghanistan. Wat het oplossen nog moeilijker maakt is dat deze moord plaatsvond tijdens zijn special ops-missie die zo geheim was dat niemand werkte onder zijn eigen naam maar onder een codenaam. John heeft de traumatische gebeurtenissen die leidden tot deze moord diep weggestopt. Maar de klok tikt, hij zal zijn eigen trauma onder ogen moeten zien. Kan hij dat aan, nu ook zijn leeftijd een rol begint te spelen. Gelukkig kan hij altijd rekenen op zijn collega’s van de repairclub; George en Lydia die we ook uit deel 1 kennen en Kenzi die nieuw is bij de Repair club. Hij is een van de jongsten en nog aan het werk bij de geheime dienst. Wat de Repair club doet staat mooi omschreven.
“Het verleden is onherstelbaar, het is niet meer te bereiken. De Repair club kan alleen het heden repareren, wat er vandaag is, dat kunnen ze veranderen en daarmee kunnen ze het verleden een andere betekenis geven. Dat is ook een soort herstel.”
De vraag is wel of het deze keer goed afloopt en op tijd.
Twists
Het was weer echt een heerlijk spannende thriller mede door de aftelklok. Je wil graag doorlezen en probeert mee te puzzelen. Maar ook de ontwikkeling van de hoofdpersonages zijn knap verwerkt. John wordt duidelijk ouder en zijn emoties komen echt over. Ook de relatie tussen George en Lydia ontwikkelt zich verder in dit boek. Hoe vaak kunnen hoofdpersonages in een film niet door een raam heen springen zonder een schrammetje? Dat is hier dus niet zo. Dat vind ik knap gedaan. Charles den Tex heeft ook altijd leuke twists in het verhaal zitten. Zo heeft hij een stevig gebouwde Surinaamse vrouw directeur van de geheime dienst gemaakt in zijn verhaal. Niet direct datgene dat je wellicht verwacht.
Wat wel belangrijk is om te vermelden is dat het heel belangrijk is om deel 1 eerst te lezen. In deel 2 kom je spoilers tegen die het plot en de uitkomst van deel 1 verraden. De hoofdstukken spelen zich chronologisch af, met hier en daar een terugblik naar het verleden in Afghanistan. Het zit heel logisch in elkaar en je raakt nergens de weg kwijt. De schrijfstijl is beeldend en leest lekker makkelijk weg. De emoties die beschreven worden zijn heel herkenbaar, waardoor je je goed kunt inleven in personages. Het is eenvoudigweg weer een heel goed tweede deel met hopelijk een vervolg.
—
Ook verschenen op Boeken-cast
