Adembenemende wereld van zwevende arken en familieclans
[Recensie] De voorgaande twee delen van deze serie, De ijzige verloofde en De vermisten van Maneschijn, gaf ik elk vijf sterren. Mijn verwachtingen voor dit derde deel waren dus erg hoog gespannen!
Christelle Dabos is een Franse auteur. In de vierdelige serie De spiegelpassante heeft ze een adembenemende wereld van zwevende arken en familieclans vol intriganten geschapen. De hoofdrol in deze serie is weggelegd voor een onhandig jong meisje Ophelia. Het is aan te bevelen om de eerste twee delen te lezen voordat je aan deel drie begint. Ophelia is na het hachelijke avontuur waarmee deel 2 eindigde, door de Doyennes teruggehaald naar haar geboorteark Anima. Ze weet niet waar haar, inmiddels echtgenoot, Thorn naartoe gevlucht is. Na twee jaar en zeven maanden van doelloos rondhangen op Anima is haar geduld op. Ze heeft helemaal niets van Thorn vernomen en wordt door de Doyennes continu in de gaten gehouden. Ze is dat leventje zat en met behulp van wat vrienden van de Pool, de thuisark van Thorn, weet ze via een windroos te ontsnappen naar de ark waar Thorn vermoedelijk is: Babel.
Babel is een hypermoderne ark waar veel van het werk gedaan wordt door robots. De samenleving is ingewikkeld en sterk gebonden aan regels. Het lijkt er vreedzaam aan toe te gaan maar de werkelijkheid is schrijnend. Ook op Babel wordt de bevolking onder de duim gehouden door een select groepje: de lords van Lux, de tegenhangers van de Doyennes op Anima. Ophelia noemt zich op Babel Eulalia, ze duikt onder en probeert haar talenten in te zetten om toegelaten te worden tot het gedeelte van de ark waar de antwoorden verborgen zijn die ze nodig heeft. Antwoorden op vragen die te maken hebben met het raadselachtige geheim dat Ophelia/Eulalia bij zich draagt. Het geheim is niet alleen de sleutel tot het verleden, maar zal ook de toekomst van alle arken bepalen.
De opbouw van dit verhaal is wederom perfect. Alles is geschreven vanuit het perspectief van Ophelia/Eulalia. In de voorgaande delen heeft zij veel meegemaakt maar de tegenslagen die ze nu moet pareren zijn nog groter. Het maakt haar sterker, volwassener. Dat geldt niet alleen voor haar daden maar ook voor haar gedachten. En als lezer mag je dat allemaal meebeleven! Ze wordt op allerlei manieren dwars gezeten, het gevaar loert overal en ze kan niet weten wie te vertrouwen is en wie niet. Ze is echt helemaal op zichzelf aangewezen, het jonge en onhandige meisje weet nu handig gebruik te maken van haar sterke punten, haar familiekrachten en een gezonde dosis verstand. Zijdelings gaat het verhaal ook verder met ontwikkelingen op de Pool waar Brunhilde en haar dochter Victoria het hoofd boven water moeten zien te houden na de dramatische gebeurtenissen in De vermisten van Maneschijn.
De wereld die Christelle Dabos geschapen heeft is ingewikkeld maar perfect uitgevoerd. De arken zijn ontstaan na de Breuk van de wereld. Aan het hoofd van iedere ark staat een onsterfelijke familiegeest. In het geval van Babel zijn het er zelfs twee: Pollux en Helena. Elke familiegeest beschikt over een boek maar er is nog niemand in staat geweest om zo’n boek te lezen, ook de familiegeesten niet. Thorn hoopte antwoorden op Babel te vinden daar zijn veel documenten en boeken na de Breuk bewaard gebleven. Maar Ophelia/Eulalia vindt geen spoor van hem en probeert dus in haar eentje tot het geheime gedeelte door te dringen waar mogelijk de antwoorden te vinden zijn….
Een heerlijk verhaal weer. Je wordt in een magische wereld gezogen, eentje met bijzondere regels en gebruiken en er volgt weer een spannend avontuur voor Ophelia/Eulalia, met een bijzondere ontknoping. Mijn verwachtingen zijn volledig uitgekomen, ook nu weer vijf prima sterren. Ik kijk reikhalzend uit naar deel 4, dat staat voor het voorjaar van 2022 geprogrammeerd, al zal ik het ook jammer vinden om daarna afscheid te nemen van deze bijzondere wereld.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
