Vrouwenkwartet schrijft spannend maar tikje vlak
[Recensie] De understudy is een geslaagd project van vier bekende thriller auteurs: B.A. Paris, Sophie Hannah, Clare Mackintosh en Holly Brown. De boeken van B.A. Paris en Sophie Hannah zijn populair bij het Nederlandse publiek. De boeken van Clare Makintosh worden nog iets minder gelezen, maar krijgt wel altijd goede recensies. De boeken van Holly Brown zijn (nog) niet in het Nederlands verschenen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog niet één boek van deze schrijvers heb gelezen, al staan er wel heel veel op mijn lijstje. Fijn om door het lezen van één boek vier nieuwe schrijvers te leren kennen.
De understudy gaat over de vier meiden Ruby, Sadie, Jess en Bel. Deze vier vriendinnen zitten op de theaterschool Orla Flynn Academy. Het bijzondere is dat je het verhaal niet volgt door het perspectief van de meiden, maar door het perspectief van de moeders.
Het is logisch dat er op zo’n prestigieuze school sprake is van veel concurrentie. Wat echter niemand verwacht is dat deze concurrentie zich in gevaarlijke vormen uit. De meiden krijgen met verschillende bedreigingen te maken. Al snel is het duidelijk dat er iemand uit de weg geruimd gaat worden, maar wie degene is en door wie het gedaan wordt blijft een mysterie.
Elke schrijver schrijft vanuit een ander perspectief. Dit houdt in dat elk hoofdstuk door een andere schrijver is geschreven. Ondanks de verschillende schrijfstijlen heb je daar niet zo veel last van. De auteurs hebben ervoor gekozen om het boek gezamenlijk te openen en gezamenlijk af te sluiten, waardoor alles duidelijk blijft.
De vele perspectiefwisselingen hebben echter ook nadelen. De karakters van de personages hadden voor mij wat meer uitgediept mogen worden. Om de motieven van sommige daden te begrijpen, zijn de karakters van de personages erg belangrijk.
De schrijfstijl is fijn en het boek leest gemakkelijk weg, maar het verhaal had voor mij wat beter uitgewerkt mogen worden. Door de constante wisselingen blijft ook de spanningsboog laag. Er gebeuren een aantal grote dingen die voor mijn gevoel erg snel beschreven worden. De gevoelens van de personages worden hierbij niet betrokken en dat past niet bij het verhaal.
Als je op driekwart van het boek bent, kan nog steeds iedereen de dader zijn. Elk personage heeft zo zijn geheimen, zowel de moeders als de dochters. Dit zorgt ervoor dat de ontknoping als een verrassing komt. Op het einde is er ook nog ruimte overgelaten voor een vervolg, dus ik ben benieuwd of de vier schrijvers nogmaals de handen in één slaan.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
