"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De verloren jongen

Woensdag, 9 maart, 2022

Geschreven door: Chantal Mierlo van
Artikel door: Sanne Jakobs

Goed begin van een nieuwe thriller-serie

[Recensie] Julia Menken is profiler bij de politie en werkt alleen nog maar aan coldcases. Na een traumatische ervaring in het verleden heeft ze zich laten omscholen door de FBI. Alles lijkt goed met haar te gaan, ze is haar medicijnen aan het afbouwen en ze heeft haar nieuwe plek binnen de politie helemaal gevonden. Totdat ze door haar baas naar Arnhem gestuurd wordt. Er is een 15-jarige jongen gevonden die helemaal verminkt is. Daar moet ze samenwerken met iemand die ze uit haar leven had gebannen. Niet alleen de zaak zorgt voor spanningen bij Julia, maar het verleden wordt ook opgerakeld. Kan Julia haar gevoel aan de kant zetten om de dader te vinden?

Het boek begint heel sterk. Het eerste hoofdstuk is meer een proloog en die is meteen spannend en nodigt uit om verder te lezen. Daarna begint het verhaal ook gelijk. Geen introductie van de personages of een langzame opbouw. Hierdoor houdt Van Mierlo je aandacht vast en word je in het verhaal getrokken. De personages leer je beter kennen naarmate het verhaal vordert en dat past heel goed bij deze thriller. Niet alles is direct duidelijk, ook over het privéleven niet, dus dat zorgt ook weer voor wat extra mysterie.

Het is heel leuk om eens een keer het politiewerk vanuit een ander perspectief te lezen in een thriller. Veelal volg je een rechercheur of een agent, een profiler is voor mij vrij nieuw, dus het was ook nog eens verfrissend om eens geen ‘standaard’ thriller te lezen. Daarnaast is het ook heel prettig dat de hoofdstukken kort zijn en dat elk hoofdstuk eindigt met een kleine cliffhanger waardoor je steeds weer verder wil lezen. Het voordeel van de korte hoofdstukken is dat de drempel wat lager ligt om er tóch nog eentje te lezen.

Het persoonlijke leven van Julia speelt naast het oplossen van de zaak ook een grote rol. Hierdoor heeft Van Mierlo een goed startpunt gecreëerd voor de volgende delen, want ook in de privésfeer loopt niet alles op rolletjes. Haar leven raakt op een gegeven moment ook verwikkeld met de zaak waardoor er weer extra spanning is.

Na ongeveer 130 pagina’s zakte het verhaal een beetje in, het werd een beetje saai. Maar dat was van korte duur. Wanneer er weer nieuwe aanwijzingen komen en ze een dader op het oog hebben, komt er weer wat vaart in het verhaal. Tegen het einde aan werd het tempo weer wat lager. Er wordt naar de ontknoping toe gewerkt en daar had wel wat meer snelheid in gemogen. Zeker omdat je heel graag naar die ontknoping toe wil lezen omdat het zo spannend is.

Ik had al een vermoeden wie de dader was. Dat betekent echter niet dat het geen goed plot is. Het is op zich redelijk goed uitgewerkt. De uitwerking ging eigenlijk weer net iets te snel. Ineens was de dader daar. Het had voor de spanning in het verhaal wel iets langer mogen duren voordat het voorbij zou zijn. Stiekem had ik ook gehoopt op een open einde, gezien er nog twee delen aankomen. De opwinding en onrust die je door het hele boek heen voelt, had dan doorgetrokken kunnen worden naar deel 2. De zaak is nu afgesloten, maar in het privéleven van Julia speelt nog van alles. Dus voor mensen die geen serie willen lezen, maar wel benieuwd zijn naar De verloren jongen is dit een perfect boek. Ook voor iedereen die wél van series houdt natuurlijk. Ik ben heel benieuwd naar de volgende delen. 3,5 ster voor De verloren jongen.

Eerder verschenen op Perfecte Buren