Postduiven die hoop brengen in duistere tijden
[Recensie] Alan Hlad is een Amerikaanse schrijver en lid van de Historical Novel Society. Hij woont en werkt in Ohio. De vlucht naar huis is zijn debuutroman.
In 1940 is het oorlog in Europa, Amerika is dan nog neutraal en mengt zich niet in het conflict. De ouders van Ollie Evans zijn van Britse afkomst en zijn daar enorm trots op. Ollie interesseert zich niet zo voor de oorlog of zijn afkomst. Hij droomt ervan om naar de universiteit te gaan om daar luchtvaart te gaan studeren. Vliegen is hem door zijn vader met de paplepel ingegeven en is zijn lust en zijn leven. Als Ollie er alleen voor komt te staan, besluit hij om naar Engeland te reizen en zich bij de RAF aan te sluiten.
In Engeland intussen heeft Susan Shepherd haar studie op de universiteit tijdelijk stopgezet om haar grootvader op zijn boerderij te helpen met het trainen van de postduiven. Het leger heeft de postduiven namelijk nodig voor een bijzondere missie. Zij worden gedropt boven bezet Frankrijk in de hoop dat ze bij verzetsstrijders terecht komen die geheime informatie met de duiven mee kunnen geven op hun weg terug naar Susan en haar grootvader. Bij toeval kruisen de wegen van Susan en Ollie elkaar en al snel wordt duidelijk dat ze zich tot elkaar aangetrokken voelen maar het is oorlog en de twee worden al snel van elkaar gescheiden.
Een bijzonder thema heeft dit boek meegekregen: de rol van de postduiven aan Britse zijde. Met vele honderden tegelijk werden ze naar Frankrijk vervoerd om daar in kistjes, later kokers, gedropt te worden. Een aantal van hen overleefde het en werd door het verzet in Frankrijk teruggestuurd naar Engeland met gecodeerde waardevolle informatie in een kokertje aan hun poot. Slechts een klein gedeelte lukte het om ondanks de barre omstandigheden terug te keren naar hun thuishonk. Voor de duivenmelkers een hard gelag om hun dierbare duiven op deze manier in te zetten, toch deden ze het, ondanks hun verdriet om de vele duiven die niet meer terugkeerden. Het was hun bijdrage aan de oorlog, een bijdrage die niet veel bekendheid heeft gekregen.
Hlad verwerkt dit gegeven in een mooie roman waarin het verhaal vanuit het perspectief van Susan wordt geschreven, afgewisseld door het verhaal vanuit Ollie’s perspectief. Engeland ondergaat in het najaar van 1940 massale bombardementen. Nacht na nacht komen de Duitse bommenwerpers, de Britse luchtmacht kan er welhaast niets tegenoverstellen. De wanhoop uit die dagen is duidelijk voelbaar in deze roman. Het kleine beetje hoop dat de inzet van de postduiven met zich meebrengt, is voor Susan van wezenlijk belang om door te zetten en haar werk te blijven doen.
Hlad heeft een aantrekkelijke schrijfstijl, de gebeurtenissen worden beeldend neergezet en ook de nodige spanning ontbreekt niet. Het verhaal leest vlot mede doordat er veel van perspectief gewisseld wordt. De emoties van de hoofdpersonages zijn bijna voelbaar. Een mooie debuutroman die ik graag drie-en-een-halve ster meegeef.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
