Onverwachte wendingen en een verrassend plot
[Recensie] Daisy Mason verdwijnt op het feestje die haar ouders organiseerden voor vrienden en buren. Inspecteur Adam Fawley wordt op de zaak gezet. Hijzelf heeft nogal te kampen met de verwerking van een familiedrama die hem enkele maanden geleden is overkomen en niemand weet of hij deze zaak wel zal aankunnen.
Hij begint aan de zaak al met de gedachte dat de dader in gelijkaardige cases vaak bij de naaste familie gevonden werd. Al snel blijkt dat iedereen in Daisy’s familie zich nogal bizar (en ook wel verdacht) gedraagt: Sharon, Daisy’s moeder doet er alles aan om de uiterlijke schijn hoog te houden, Daisy’s vader Barry heeft duidelijk iets te verbergen en dan is er nog Leo, haar tienjarig broertje die soms wel zeer vreemd doet. Fawley en zijn team doen er alles aan om Daisy terug te vinden, want de eerste 48 uur zijn cruciaal.
Een nogal korte samenvatting van het verhaal, dit om spoilers te vermijden. Dit boek lees je het best zonder dat je er al te veel over weet op voorhand. Dicht bij huis leest als een trein en ik vond het ontzettend jammer dat ik het al uit had. Het boek bestaat uit verschillende kleine delen, waar je als lezer doorheen vliegt.
Cara Hunter speelt in op onze hedendaagse samenleving waar sociale media een belangrijk medium is geworden. Niet alleen inhoudelijk zal ze verschillende malen de invloed van deze media onder de loep nemen, maar ze maakt er ook gebruik van om het verhaal te vertellen. Deze wordt afwisselend verteld aan de hand van Twitter- en Facebookberichten, internetberichten van bekende nieuwssites en ook de verhoren afgenomen door de politie. Op deze manier maakt de auteur ons duidelijk hoe sociale media onze gedachtegang constant beïnvloedt en hoe iemand op een zeer snelle manier beoordeeld kan worden via geruchten op de sociale media.
Ze haalt ook aan wat de gevolgen hiervan kunnen zijn, voor sommige lezers die hier even bij stilstaan na het lezen van Dicht bij huis kan dit toch wel een Eye-opener zijn. Aanvankelijk dacht ikzelf dat de auteur een iets andere manier van schrijven uitprobeerde door gebruik te maken van deze Twitter- en Facebookberichten, tot ik de plot las en het dan duidelijk wordt dat het vooral het hekelen van de sociale media was wat zij deed. Na het lezen is het belangrijk om toch alles even te laten bezinken en na te denken over de achterliggende boodschap die Cara Hunter ons wil meegeven, dit is meer dan een gewone thriller!, het is er één met een boodschap!
Cara Hunter gebruikt ook vaak suggestie om de lezer te prikkelen, hierdoor had ik het moeilijk om het boek neer te leggen. Als lezer zit je volledig in het verhaal en denk je mee over wat er met de kleine Daisy gebeurd zou zijn. Beetje bij beetje wordt de puzzel compleet.
De personages zijn goed uitgewerkt, maar blijven allemaal nogal wat vaag op de achtergrond, enkel Daisy en haar familie leer je goed kennen. Dicht bij huis is het eerste boek in de serie van inspecteur Fawley, het is duidelijk dat we in de volgende boeken meer over hem en zijn collega’s te weten zullen komen (hoop ik dan toch). Het verhaal zit zeer vernuftig en ingenieus in elkaar, er zijn heel wat onverwachte plotwendingen die je gekluisterd aan je (lees)stoel houden. Cara Hunter heeft haar research ook zeer grondig gedaan, het verhaal speelt zich af in Oxford en iemand uit Oxford zal zeker alles herkennen. Ook over hoe een politieonderzoek loopt, werd grondig over nagedacht en ook hier weer werd wat men in de media toont, zoals de serie CSI, neergemaaid.
Dicht bij huis is zeker een aanrader voor de thrillerfans die houden van onverwachte wendingen en een verrassend plot. De plot had ik helemaal niet zien aankomen. Ik ben alvast zeer benieuwd naar de volgende boeken over inspecteur Fawley en van mij krijgt dit boek een verdiende 4.5 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
