Een bijzonder en intens boek
Een vernield ruimteschip. Een duister complot. Een enkele overlevende.
Kan May de aarde bereiken voor het te laat is?
[Recensie] May wordt wakker in een quarantainecapsule van haar ruimteschip. De ziekenboeg waarin zij verblijft ziet eruit als een triageruimte in een oorlogsgebied. Dankzij de AI die nog deels functioneert, weet May de capsule te verlaten en zich te verzorgen. Ze is uitgedroogd en ondervoed. Daarnaast heeft May ook last van geheugenverlies, zij kan zich alleen maar fragmenten en gezichten herinneren, maar deze vormen nog geen logisch geheel voor haar. Als ze eenmaal een stuk is opgeknapt, gaat May op onderzoek uit in de andere delen van het ruimteschip. Buiten de ziekenboeg is alles donker op flikkerende noodverlichting na. Ze kan nergens de andere bemanningsleden vinden, het ziet er naar uit dat May alleen is, op de AI na.
Stephen is een NASA-wetenschapper die vanaf een ruimtestation rond de maan de reis van de Hawking II, met zijn inmiddels ex-vrouw aan boord, nauwkeurig volgt. Hij maakt zich ongerust vanaf het moment dat ze contact met het ruimteschip verliezen. Ondanks dat er lange tijd verstrijkt en de hoop op overlevenden steeds kleiner wordt, blijft Stephen hoop houden op een goede afloop en doet vanuit zijn kant zijn best een reddingsplan op te stellen voor May.
S.K. Vaughn schrijft op een manier die je pakt en niet meer loslaat, vooral bij de scènes die op het ruimteschip plaats vinden. Het verhaal is beeldend geschreven, je hebt het gevoel erbij aanwezig te zijn. Elke keer als ik dacht dat May het ergste achter de rug zou hebben, gebeurde er weer iets nieuws waardoor ze in levensgevaar was. May Knox is een sterk neergezet personage. In het eerste hoofdstuk, dat direct erg spannend is, krijg je al een goede indruk van wat voor een vrouw May Knox is.
Het verhaal bevat sprongen in de tijd, waardoor je een beter beeld krijgt van May, haar training en haar ontmoeting met haar man Stephen Knox, die ook een belangrijke rol speelt in dit boek. Het perspectief verspringt regelmatig van May naar haar ex-man Stephen Knox. Het is aangenaam dat je steeds van te voren weet waar en wanneer het verhaal zich afspeelt. Zodra de locatie verandert, staat zowel de plaats als het jaartal bij het begin van het hoofdstuk vermeld. Donkere nacht begint april 2045, Bournemouth Engeland.
In Donkere nacht komen veel technische zaken aan de orde. Na het lezen van het boek snapte ik de vergelijking met het boek The Martian van Andy Weir, ook in dat boek speelt techniek een grote rol. De technische details zijn van belang omdat je zo een goed beeld krijgt waar May mee te maken krijgt. Het gaat uiteraard niet alleen over de techniek, Donkere nacht leest vooral als een spannende thriller. May weet niet wat ertoe heeft geleid dat zij alleen is aan boord en het is spannend om over haar belevenissen te lezen. De schrijver weet een goed evenwicht te houden tussen de menselijke emoties bij een ramp van dit formaat en de technische zaken die bij zo’n ramp komen kijken zoals het repareren van het ruimteschip.
De eerste prioriteit van May is om het ruimteschip weer in orde en leefbaar te maken. Dit doet ze met behulp van de AI. De gesprekken tussen May en de AI waren erg vermakelijk. Ze werden ook steeds persoonlijker van aard, de AI is de enige ‘persoon’ waar May nog mee kan praten nu ze alleen is. May komt er namelijk al gauw achter dat de verbinding met NASA verbroken is. Het moment dat May zich realiseert dat ze de enige overlevende is nadat ze met het ruimteschip bij een verschrikkelijk ongeluk betrokken was, wordt zeer goed neergezet. Je voelt goed haar wanhoop, haar angst om alleen te sterven. Terwijl ze het ruimteschip onderzoekt en repareert voor zover dat mogelijk is, komt ze erachter dat sommige zaken niet helemaal kloppen. Er zijn bijvoorbeeld geen logische verklaringen voor de dood van haar bemanning en waarom zij de enige overlevende is. Verder mist May belangrijke data die zomaar verdwenen is. Het gaat er steeds meer op lijken dat de boel gesaboteerd is.
Donkere nacht is een bijzonder en intens boek. Het zit vol spannende scènes die je niet loslaten tijdens het lezen. De personages van May en haar ex-echtgenoot Stephen zijn goed uitgewerkt, je kunt je als lezer goed in hen inleven. Via terugblikken in het verleden leer je de personages Stephen en May Knox kennen. Stephen is een NASA-wetenschapper die aan hetzelfde project werkt als May. De ruimtereis zorgt ervoor dat ze elkaar lange tijd niet kunnen zien. Als het ongeluk is gebeurd en beiden beseffen dat ze elkaar misschien nooit meer zien, was emotioneel op te lezen. Deze emoties en de drang om te overleven voelden voor mij levensecht aan. Je wilt zo graag dat alles weer goed zal komen, maar net als May, Stephen en de NASA tast je in het duister over de afloop.
Donkere nacht gaat niet alleen over de gebeurtenissen waar May mee te maken krijgt. Je leest ook over de mensen die haar dierbaar zijn en over haar collega’s bij NASA die er alles aan doen om haar weer veilig thuis te krijgen. Deze verhaallijnen lopen door elkaar heen, zodat je een goed en compleet overzicht krijgt van wat er op het zelfde tijdstip op zowel het ruimteschip als op aarde gebeurt. De schrijver heeft mij weten te verrassen met onverwachte gebeurtenissen. Het verhaal had mij in zijn greep, ik was erg nieuwsgierig naar welke spannende scènes de schrijver nog meer in petto had.
Ik heb buitengewoon genoten van dit verhaal. De plot zit goed in elkaar. Het verhaal bevat spanning en emotie. Je kunt niet anders dan intens met May meeleven, de schrijver weet de gebeurtenissen zo te beschrijven dat je het gevoel hebt dat je alles samen met May samen meemaakt. Het boek is een echte ‘survivalthriller’ zoals op de flaptekst staat. Het overleven en veilig naar aarde terugkeren na een zwaar ongeluk staat centraal in Donkere nacht. Ik geef Donkere nacht van S.K. Vaughn graag 4,5 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
