"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Een bed van sneeuw 12-1

Vrijdag, 12 januari, 2018

Geschreven door: Onbekend
Artikel door: Astrid van Amerongen

Overleven na een val

[Signalering] Een bed van sneeuw gaat over de val van auteur Pierre Wijnen. Na een voorval met een meisje uit zijn klimgroep is berggids Wijnen er met zijn gedachten niet meer bij. De rots breekt af en hij valt 300 meter naar beneden. Pierre raakt bewusteloos en ontwaakt alleen in de kille, donkere nacht. Na uren in onzekerheid op de koude grond te hebben gelegen, wordt hij gered. En dan begint het verhaal pas.

In het begin was het lastig om in het verhaal te komen. Het boek slingert je aan de hand van flashbacks tussen heden en verleden. In de flashbacks vertelt de auteur over zijn beklimmingen en bergtochten. In het Oostenrijkse ziekenhuis glijdt Pierre Wijnen van de ene werkelijkheid in de andere zonder te weten, welke uiteindelijk stand zal houden. Vooral zijn tijd in het ziekenhuis sleurt je mee in een rollercoaster van emoties, paniek, pijn maar ook de schoonheid van de bergwereld.

Toen ik eenmaal in de gaten had hoe het boek in elkaar stak, heb ik het in één adem uitgelezen. Het einde is heel bijzonder en raakte mij. Pierre Wijnen heeft van zijn val geleerd dat de geestelijke kracht onvoorstelbaar belangrijk is. Als je denkt dat je niet meer kunt, kun je uiteindelijk toch nog veel verder.

Boekenkrant

Eerder verschenen in Bergen Magazine