Waddeneilanden vanuit hoogwerker
[Recensie] Fotograaf Jeroen Hofman maakt zijn foto’s graag vanuit een hoogwerker. Deze keuze zorgt voor een bijzonder perspectief waardoor je meer ziet. Het landschap en de horizon komen op deze manier in hun ruimtelijkheid bijzonder goed tot hun recht. Het royale liggende formaat van dit boek past uitstekend bij de foto’s en laat de horizontale lijnen goed uitkomen.
Hofman is een romanticus en wordt als stadsmens naar de eilanden getrokken vanuit een verlangen naar rust en stilte. “De rust die ik op de eilanden vond, was de rust die ik in mijn dorp had achtergelaten. Ik was op reis. En toch was ik thuis”.
Die rust en stilte vindt je er momenteel in het hoogseizoen niet overal en optimaal, hoewel je toch altijd versteld staat hoe de grote aantallen toeristen zich over een eiland verspreiden. Desondanks is het hoogseizoen natuurlijk wel goed merkbaar. Echte rust en stilte vind je op plekken waar weinig mensen komen en in maanden waarin er nauwelijks bezoekers zijn.
In een persoonlijk getinte inleiding vertelt Jeroen Hofman dat hij de dynamiek van Amsterdam achter zich wilde laten. In een hoogwerker van 20 meter hoogte komt hij in een andere sfeer en het isolement dat hij dan in het bakje in de lucht ervaart, prikkelt zijn zintuigen. Dan komt hij als fotograaf echt helemaal los.
Hij houdt van de abstractie van landschappen en brengt graag vlakken in beeld. Door het grote formaat van het boek “Eiland” komen de afbeeldingen krachtig over. Jeroen Hofman weet de sfeer van Waddeneilanden goed over te brengen.
Een bijzonder mooie opname is die waarop het licht door de wolken en op het zand speelt. Ook de opname van schepen bij eb op Vlieland is sfeervol en de foto’s van de haven van Schiermonnikoog met het drooggevallen zand bij eb en het Wad bij de dijk van Texel zijn prachtig. Bijzonder fraaie foto’s zijn ook de storm bij Ameland met de lichtval door de wolken en de schepen op het Wad bij Vlieland waar het zand door het licht zilverkleurig oogt. De foto’s stralen een uiteenlopende sfeer uit, afhankelijk van het tijdstip, de lichtval en het jaargetijde dat deze is genomen.
De foto’s worden omlijst door enkele opgetekende impressies van eilandbewoners die met liefde over hun woonomgeving vertellen. Mooi is wat een bewoner van Texel vertelt over de geborgenheid die hij thuis ervaart en ‘de overkant’ die anders is want daar is ‘de echte wereld’.
Jeroen Hofman is fotograaf en wil in dit fraaie boek een hommage brengen aan de Waddeneilanden en werkt graag vanuit een hoogwerker. Hij is geïnspireerd door Philip Koninck die landschappen vanuit een toren of vanaf een hoogte vastlegt. Zijn werk hangt in het Rijksmuseum. Eiland is drietalig: naast Nederlands zijn de teksten ook in het Engels en Duits weergegeven.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
