Nodigt uit om door te blijven lezen
[Recensie] Als de moeder van Lisette Koetsier op sterven ligt, doet ze een dringend verzoek aan haar dochter om een oud adresboekje op te zoeken. Ze wil niet vertellen waarom dit zo belangrijk voor haar is. Lisette blijft na het overlijden van haar moeder met een hoop vragen achter, maar zowel haar moeders broers als haar vriend Mark vinden dat ze het moet loslaten. Wanneer ze op onderzoek uitgaat naar iets waarvan ze niet eens weet wat het is, blijkt al snel dat er iemand is die absoluut niet wil dat Lisette achter dingen komt die verborgen moeten blijven. Maar wie is die persoon? Er zijn namelijk heel wat mensen in Lisette’s omgeving die verdacht gedrag laten zien. Ondertussen verslechtert de relatie tussen Lisette en Mark waar ze bij staat. Is het wel de moeite waard om haar zoektocht door te zetten, of zal het de verhouding met de mensen om haar heen voorgoed veranderen?
Familiegeluk is het eerste boek van Barbara Sevenstern, maar dat zou je niet zeggen. Vanaf het begin wordt duidelijk dat de auteur weet hoe ze de lezer het verhaal in moet trekken, door middel van pakkende dialogen en doeltreffende observaties. De spanning wordt langzaam opgebouwd, vooral door verschillende personen op te voeren die allemaal de potentie hebben om zich anders voor te doen dan ze in werkelijkheid zijn. Lisette is als hoofdpersoon sympathiek en een beetje naïef, iemand met wie je je makkelijk identificeert. Het karakter Mark was wat mij betreft nogal eendimensionaal. Het riep vooral de vraag op waarom Lisette ervoor koos om zo lang bij die hork te blijven.
De verhaallijn van Lisette, die in de ik-vorm wordt verteld, wordt afgewisseld met de verhaallijn van haar moeder tijdens de jaren zestig. Dat geeft de lezer veel informatie, wat prettig is, maar aan de andere kant worden er zo ook al vragen beantwoord waarvan je de antwoorden liever later in het verhaal voorbij had zien komen. De ontknoping van het familiegeheim voelde dan ook niet echt als een verrassing, hoewel deze wel spannend en met vaart beschreven is. Voor het hele boek geldt dat Barbara Sevenstern een heel prettige en leesbare stijl heeft die je uitnodigt om door te blijven lezen.
Al met al een onderhoudende, vooral psychologische thriller die zich naar het einde toe steeds meer ontwikkelt als een spannende aflevering van een politieserie. Ik heb het boek in een ruk uitgelezen door de pakkende schrijfstijl, de herkenbaarheid van soms moeizame familieverhoudingen en het kunnen meeleven met de sympathieke hoofdrolspeelster. Vooral voor een debuut is dit een mooie prestatie van Barbara Sevenstern. 3 ½ ster voor Familiegeluk.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
