Een bijzondere roman
[Recensie] Fantoomliefde vertelt het verhaal van Anne. Twintig jaar geleden is ze met Thomas getrouwd en samen wonen ze in Wenen. Het stel heeft geen kinderen, maar de twee lijken wel gelukkig te zijn. In het dagelijks leven is Anne pianodocente, iets dat ze heel graag doet. Ondanks dat merkt ze dat ze vastloopt en besluit een sabbatical te nemen. Een jaar de tijd om alles even op een rijtje te zetten. Thomas is steeds vaker van huis en Anne verdenkt hem van vreemdgaan. Hierdoor komen van haar plannen een boek te gaan schrijven en piano te spelen weinig terecht. Ze kan niet meer goed focussen en ze zoekt de buitenlucht op, de ruimte om na te denken. Tijdens haar rondzwervingen heeft Anne altijd haar notitieboekje bij zich waar ze alles in noteert. Ze beschrijft hierin alles wat ze tegenkomt en wie ze observeert. Ook pent ze haar gedachten over Thomas neer, en stelt zichzelf steeds de grote vraag; heeft hij echt een affaire? Ze besluit om op zoek te gaan naar antwoorden en Thomas te controleren. Zo bekijkt ze zijn restaurantbonnetjes, wellicht staan er bijzondere drankjes op die hijzelf nooit zou bestellen. Anne vraagt zich af wat de minnares graag heeft? Maar is er overtuigend bewijs, heeft Anne eigenlijk wel gelijk over een affaire? Of raakt ze zo in haar eigen hersenspinsels verstrikt waardoor ze dingen ziet die er niet zijn en Thomas onterecht verdenkt?
Dit boek was voor mij een kennismaking met een andere manier van schrijven, de auteur heeft een poëtische schrijfstijl. Door de korte zinnen én hoofdstukken, was dit heel prettig om te lezen. Freudenthaler heeft een fijne manier van vertellen en weet de situaties goed te beschrijven. Hierdoor krijg je een goed beeld van Anne en alles om haar heen. Wanneer Anne begint te twijfelen over haar huwelijk, voel je die onrust met haar mee. Het is duidelijk dat ze met zichzelf in de knoop zit, zal het haar lukken om behalve belangrijke antwoorden ook haar rust vinden? Komt het weer goed tussen Thomas en Anne?
Fantoomliefde leest erg makkelijk weg, maar ondanks dat moet je toch goed je aandacht erbij houden. Er komen namelijk tijdsprongen in voor, waardoor je zomaar ineens verder in de tijd bent, in een andere fase van het verhaal en dat brengt soms wat onduidelijkheid met zich mee. De auteur heeft gekozen om geen gebruik te maken van een numerieke aanduiding van de hoofdstukken, een nieuw hoofdstuk begint telkens halverwege de bladzijde, opnieuw weer iets anders dan wat ik gewend ben.
Al bij al is dit een bijzondere roman, die na het lezen nog lang bij je blijft. Je vraagt je af of je het verhaal op de juiste manier geïnterpreteerd, heb je de boodschap van de schrijver goed begrepen? Zoals gezegd was dit de eerste poëtische roman die ik las en ik kan zeggen dat het wel een bijzondere ervaring was. Toch zal ik niet snel nog zo’n soort roman lezen omdat het niet brengt wat ik zoek in een boek. Ondanks dat het verhaal van Anne en Thomas indruk heeft gemaakt, zorgde het voor mij niet voor de ontspanning waarnaar ik op zoek ben tijdens het lezen. Voor liefhebbers van poëtische romans kan Fantoomliefde zeker een aanrader zijn.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
