Hoe een afscheidsbrief de leidraad is in een moordonderzoek
[Recensie] Hannah Swift is een rijke, doortastende vrouw die in handen valt van een verkeerde man. Ze wordt gevonden in een caravanpark in een gruwelijk verminkte staat. Er is een uitgebreide afscheidsbrief waarin haar laatste verzoek staat: ‘Zoek Aäron’.
Kate Daniëls is de hoofdinspecteur die op de zaak in Northumberland wordt gezet. Ze heeft weinig aanknopingspunten. Wie is Aäron eigenlijk? Is hij een familielid van Hannah? Er gebeuren meer moorden en dat maakt dat zij verbanden gaat zien. Zo krijgt zij bij een ondervraging de mysterieuze JC aan de lijn. De vragen die Haar laatste verzoek oproept maken het verhaal zinderend.
Hoofdinspecteur Daniels laat zich kennen als een gevoelige en doortastende vrouw, en doet ook tussen neus en lippen kond van de werkwijze van de politie. Ze heeft een relatie met een vrouw, met wie ze samen schuilt wanneer de grond heet onder de voeten wordt.
Een dossier is al samengesteld voor de politie
Het gegeven van de afscheidsbrief van de vermoorde Hannah is zeker origineel. Haar laatste verzoek begint ermee. Hannah heeft zelfs een heel dossier samengesteld met aanwijzingen voor de politie. Kennelijk wist zij wat er zou gebeuren.
Toch is het daarmee nog niet gemakkelijk voor inspecteur Kate om de daders te vinden. Haar zoektocht voert haar naar verschillende plekken, zoals een website voor huiselijk geweld. De plekken echter die daar beschreven worden, zijn virtueel en blijven op afstand. Maar ze gaat ook zelf op pad, bijvoorbeeld naar een café waar Hannah ook kwam. Uiterlijkheden worden echter nauwelijks beschreven, bijvoorbeeld hoe Kate eruitziet of de plekken waar zij komt.
De verlossing van huiselijk geweld
Huiselijk geweld is het sterke onderliggende thema in deze thriller. Het verhaal laat zien dat de oplossing, of misschien de verlossing, helemaal niet zo gemakkelijk is. Het verhaal is echter logisch en daardoor goed te volgen. Af en toe zijn er grote gedachtesprongen, vooral wanneer er ineens vanuit een heel andere persoon wordt geschreven. Waarbij de vraag opborrelt wat de rol van die persoon is.
De samenhang van het verhaal is echter goed, het verhaal klopt en voert de lezer onweerstaanbaar naar het einde. Het woordgebruik is toegankelijk en leest snel weg. Omdat de autur Mari Hannah in de persoon enkelvoud schrijft, blijven de personages overzichtelijk. Aan het laatste verzoek van de vermoorde Hannah wordt uiteindelijk voldaan.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
