Ik heb Het gerucht met veel plezier gelezen
[Recensie] Joanna Critchley woont samen met haar zoon Alfie in een klein kustdorpje. Op een dag hoort ze op het schoolplein het gerucht dat er een beruchte moordenares in hun dorpje zou wonen. Sally McGowan was tien jaar toen ze achtenveertig jaar geleden de vijfjarige Robbie Harris doodstak. Er zijn echter geen recente foto’s, van na haar vrijlating. Wie heeft er iets te verbergen? En hoe gevaarlijk is zij? Joanna leert hoe gevaarlijk een gerucht kan zijn, en heeft al snel spijt dat ze het heeft doorverteld.
Met Het gerucht heeft Lesley Kara een spannende thriller neergezet. Het is tevens ook haar debuutboek, dat ons laat stilstaan bij de gevolgen die hardnekkige geruchten kunnen hebben.
Het boek heeft een erg intrigerend thema, namelijk roddels en geruchten, en de gevolgen hiervan. Stel je voor dat je in het dorp waar je woont, het gerucht opvangt dat er een beruchte misdadiger zou wonen, onder een andere identiteit. Wat zou je dan doen? Geloof je deze roddels? En zou je deze dan ook verder verspreiden? In Het gerucht staan deze vragen centraal.
Joanna woont samen met haar zesjarig zoontje Alfie sinds kort in het dorp waar ook haar moeder woont. Wanneer ze het gerucht verneemt op de speelplaats, wil ze er in eerste instantie geen geloof aan hechten. Echter door een opmerking van een vriendin vertelt ze er toch over, zodat ze interessanter zou overkomen. Vanaf dan doet de geruchtenmolen zijn werk vanzelf, en komt de hele gemeenschap op scherp te staan.
De plot wordt gestaag opgebouwd, en laat je als lezer mee denken over wat er aan de hand is en wie uit het dorp de kindermoordenaar zou kunnen zijn. Het kan namelijk iedereen zijn, zeker als je geen foto hebt. Dit zorgt voor een continue onderhuidse spanning in het verhaal vol plotwendingen, waarbij je steeds op het verkeerde been wordt gezet. Dit maakt dat je als lezer steeds verder wilt lezen, waardoor er veel vaart in het verhaal zit. Maar diezelfde snelheid heeft dan weer als nadeel dat je, op het vlak van personages, af en toe even moet stoppen en nadenken wie dit ook alweer was. De dichte kring personages rond Joanna ken je al vrij snel, maar de andere personages van o.a. Joanna’s boekenclub en oppaskring zijn moeilijker te onthouden.
Het verhaal is geschreven in de ik-persoon, uit het standpunt van Joanna. Dat maakt dat we beter met het personage kunnen meevoelen. Af en toe is er een passage in cursief, dit is wanneer Sally aan het woord is. Dit geeft een extra dimensie aan het verhaal en maakt het bovendien spannender. Ook kom je af en toe een krantenartikel tegen, die teruggaat naar de moordzaak van achtenveertig jaar geleden. Op deze manier krijgen we meer informatie over de kindermoordenaar.
Het hoofdpersonage is vrij goed uitgewerkt. Joanna is een alleenstaande moeder die tot voor kort in Londen woonde. Ze heeft alles over voor haar zoontje Alfie, zelfs een verhuizing naar haar geboortedorp, omdat haar zoon op school werd gepest. Ze is een sympathieke en vriendelijke vrouw die graag meer vriendinnen zou willen maken en ergens willen bij horen. Joanna woont niet samen met de vader van Alfie, Michael, maar beiden hebben wel een erg goed contact. Omwille van de geruchten keert hij terug naar Joanna, Michael is immers journalist en is erg geïnteresseerd in de kwestie. Wat de andere personages betreft, zijn deze te talrijk aanwezig om echt diep te zijn uitgewerkt. Toch hebben ze elk hun eigen belangrijke functie in het verhaal. Elk van hen kan namelijk Sally McGowan zijn.
Lesley Kara heeft een erg aangename en duidelijke schrijfstijl, die perfect bij deze thriller past. Dat maakt dat het boek heel vlot leest. De korte hoofdstukken helpen hier ook aan mee. Daarnaast is de auteur er in geslaagd om de lezers te laten nadenken tot welke catastrofe een enkele roddel kan leiden. Oppassen dus hiermee, is de boodschap van dit verhaal.
Ik heb Het gerucht met veel plezier gelezen. Ik vond het een zeer interessant thema, en vooral de uitwerking ervan was erg goed. Het liet mij nadenken over wat roddelen kan teweeg brengen. Beschuldigingen en achterdocht staan centraal. Ik kon mij goed vinden in het personage van Joanna, en hoe ze zich gedroeg en reageerde. Wel jammer dat er een overvloed aan personages is. Dat maakte dat ik vaak de draad kwijt was, wat zonde is gezien de spanning en het snelle leestempo. Misschien dat een overzicht voorin het boek al een verbetering zou kunnen zijn? In ieder geval heeft Lesley Kara een sterke debuutthriller neergezet. Ik geef Het gerucht daarom een mooie 3,5 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
