Schijn bedriegt
[Recensie] Rachel van Charante gooide een paar jaar geleden het roer totaal om. Na tien jaar in de vastgoedsector te hebben gewerkt besloot ze van haar passie, schrijven, haar beroep te maken. Vorig jaar verscheen haar debuutroman, Het schuilhuis, dat zeer lovende kritieken ontving. Nu is er dan een tweede boek, Het grachtenhuis.
Het boek kent twee verhaallijnen, eentje in de Tweede Wereldoorlog waarin Heleen, een zeventwintigjarige weduwe, centraal staat en eentje in 2021/2022 waarin Joyce op zoek gaat naar het verleden van haar onbekende opa.
Bart Wittenberg, de man van Heleen, sneuvelt in de eerste paar dagen van de oorlog. Heleen keert daarom tijdelijk terug naar haar ouders die op een boerderij in Lochem wonen. Stiekem verlangt ze terug naar de drukte van de grote stad en wanneer zich in 1942 er een kans voordoet op een leuke baan in Amsterdam, grijpt ze die met beide handen aan.
Ze wordt aangenomen bij een gerenommeerd advocatenkantoor maar al gauw blijkt er een addertje onder het gras te zitten. Haar baas blijkt een Duitser te zijn, Ralph Baumann. Ralph moet aanvragen van Joden beoordelen die een vrijstelling proberen te bemachtigen waarmee ze kunnen voorkomen dat ze tewerkgesteld (of erger) worden. Heleen vindt dat ze in de val gelokt is, ze wil helemaal niet voor zo’n persoon werken! Maar als ze er goed over nadenkt, heeft dat baantje ook wel voordelen. Zo zou ze Joden die door Ralph worden afgewezen, kunnen waarschuwen zodat ze tijdig kunnen vluchten en onderduiken. Misschien kan ze zelfs Esther, een goede vriendin van haar, met man en kindjes redden. Heel naïef zet Heleen de eerste stappen op weg in een verzetsgroep. Al gauw blijkt dat het verzetswerk veel gevaarlijker is dan vooraf bedacht. Heleen weet al snel niet meer wie wel en wie niet te vertrouwen is, haar leven maar ook dat van allen die haar lief zijn, is niet meer veilig…
In december 2021 krijgt de moeder van Joyce de diagnose Alzheimer. Joyce is het enige kind van haar ouders en staat alleen in de zorg voor hen. Eigenlijk weet ze niet veel over het verleden van haar moeder, die opgegroeid is zonder vader. Als Joyce meer wil weten over die onbekende opa, stuit ze op een muur van zwijgen. Haar opa, Ralph Baumann, zou fout zijn geweest in de oorlog. Zijn bijnaam zou ‘Het monster van Amsterdam’ zijn. Kort na de oorlog is hij overleden. Toch is de interesse van Joyce gewekt en ze gaat op onderzoek uit. Onderzoek dat via de tweelingzus van haar moeder naar Lochem voert, toont dat daar de maîtresse van Ralph vandaan zou komen.
Het grachtenhuis is een mooi en spannend verhaal over verraad en verzet, over liefde en bedrog; over NSB’ers, corrupte agenten en rechtschapen mensen. De scheidslijn tussen goed en slecht is dikwijls maar heel dun, in een oorlog komt dat helemaal tot uiting. Rachel van Charante geeft deze emoties prima weer in dit boek. Het voortdurend wisselende perspectief zorgt voor veel vaart in het verhaal en ook de vele, spannende momenten laten je op het puntje van je stoel zitten. Kortom: een boek dat je niet loslaat voordat je het hebt uitgelezen. Vier mooie sterren dus.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
