Ongewenste gasten in Kroatisch dorp
[Recensie] Het huis met de schaduw is een boek dat ik afgelopen jaar (of was het al weer het jaar daarvoor?) van Sinterklaas heb gekregen. Het boek was het boek van de maand bij het lezerspanel van De wereld draait door het stond hoog in de bestseller top 60. Aminatta Forna is geboren in Glasgow. Enkele maanden na haar geboorte verhuisde samen met haar ouders naar Sierra Leone, het geboorteland van haar vader.
Hoewel de vorige romans van Forna over Afrika gaan, gaat het Het huis met de schaduw over het dorpje Gost in Kroatië. Een Engels gezin neemt hun intrek in een huis dat al jaren leegstaat. Laura en haar kinderen Grace en Matthew willen het oude huisje opknappen en er een nieuw zomerhuisje van maken. Haar echtgenoot is buiten beeld, want die moet thuis nog wat zaken afronden.
Duro ziet de toeristen komen en hun intrek nemen in het huisje waar hij zoveel herinneringen aan heeft. Hij kan niet onwetend toezien wat er met het huisje gaat gebeuren en biedt zich aan als klusjesman. Al snel ontstaat er een hechte band tussen Duro en het gezin. Dit is iets wat de andere inwoners van het dorpje Gost maar moeilijk kunnen verkroppen. Zij zien de toeristen als indringers en willen er niets van weten, Laura en haar gezin zijn elke dag onderwerp van gesprek. Al lezende kom je er achter dat Gost een klein, traditioneel en enigszins bekrompen dorpje is dat zich graag afzijdig houdt van de buitenwereld. Dit komt ook terug in het verleden van Duro, wat heel heftig en verdrietig blijkt te zijn.
Het huis met de schaduw is een roman dat over een afgelegen en klein dorpje in Kroatië gaat. Een dorpje waar inwoners met hun verleden moeten leven en elkaar iedere dag weer onder ogen moeten komen. Het gaat over de eenzame Duro die het leven ondergaat zoals het komt en zich er volledig bij heeft neergelegd. Met de komst van de Engelsen wordt het verleden opgerakeld en worden oude wonden opengescheurd. Niet alleen de wonden van Duro, maar ook het geweten van de medebewoners wordt weer geprikkeld.
Duro geniet ervan om deze prikkeling uit te buiten. Om persoonlijke redenen gaat hij samen met Laura het huisje opknappen. Het is voor de lezer onbekend met welke redenen hij dit doet. Dit wekt nieuwsgierigheid op en dat is maar goed ook, want het verhaal komt wat langzaam op gang waardoor het enthousiasme om verder te lezen niet heel erg groot is. De schrijfstijl van Forna is plezierig en het verhaal is vol mystiek geschreven, maar er gebeurde te weinig om mij als lezer te binden. Dit verandert naarmate het verhaal vordert; dan vallen de puzzelstukjes op hun plek en kan je de beweegredenen van Duro beter begrijpen. Dat dit met de oorlog te maken heeft gehad is een verfrissend element.
Forna heeft de oorlog in Kroatië namelijk subtiel en goed in het verhaal verwerkt. Het is geen onderwerp dat volledig en concreet behandeld wordt in het boek, terwijl de oorlog in Kroatië alles met het verhaal van Duro te maken heeft. Forna heeft dit op zeer subtiele wijze in het boek verwerkt. Het is bijzonder (en ook treurig) om te zien hoe een klein dorpje als Gost reageert en handelt wanneer de machtsverhoudingen verschuiven met alle gevolgen van dien.
Het huis met de schaduw is een mooie roman met een wat langzame opbouw, maar vol met elementen als verdriet, eenzaamheid en bekrompenheid die op een subtiele wijze worden aangestipt.
—
Eerder verschenen op boekenz
