Openstaan voor veranderingen
[Recensie] Het lied van de bijen is de debuutroman van Eileen Garvin, schrijver van fictie, memoires, persoonlijke essays en creatieve non-fictie. Ze is imker en houdt ongeveer 60.000 honingbijen. Garvin woont in Hood River, Oregon, waar het verhaal zich afspeelt. Eerder schreef ze haar memoires in How to be a sister, dat gaat over haar oudere zus Margaret met zwaar autisme. De vertaling is van Karin de Haas.
Alice komt terug van Bee Day, waar ze een bestelling bijenvolken heeft opgehaald. Ze is verdrietig en daardoor gestrest en let niet goed op, waardoor ze met haar truck Jake in zijn rolstoel van de weg rijdt. Deze toevallige ontmoeting verandert hun beider leven blijvend, als ze een dag later de achttienjarige Jake impulsief een baan aanbiedt met kost en inwoning. Dit is een aanbod waar Jake wel oren naar heeft, daar hij het thuis niet naar zijn zin heeft. Eenmaal de bijenkasten bij Alice ontdekt is hij er niet meer weg te slaan en gaat er helemaal in op. Alleen is er nog de uitdaging van de omgeving geschikt maken voor een rolstoel. Alice heeft ondertussen een advertentie voor een parttime klusjesman voor de bijenhouderij gezet en hier komt de vierentwintigjarige, in zichzelf gekeerde, Harry op af. Deze gaat als een echte ‘handige Harry’ bijenkasten aan het verbouwen en ook hij vindt zijn draai bij Alice. Wanneer er bijenvolken sterven, doordat er bij de buren in de boomgaard met pesticiden is gesproeid, ontstaat er een protestactie die tot in het hele land voelbaar gaat worden.
Het lied van de bijen is een warm verhaal vol liefde voor de natuur en de bedreigde bijen in het bijzonder. Het laat de kracht van vrienden en familie zien, wanneer dingen niet helemaal gaan zoals verwacht. Belangrijke thema’s zijn: acceptatie, verlies, hoop, vertrouwen en iets voor een ander over hebben. De schrijfstijl van Garvin is warm, beschrijvend en zit vol liefde voor de bijen. Zelfs een vleugje humor ontbreekt niet. Het wordt verteld vanuit de derde persoon en hierdoor is de beleving nog intenser. Er is een mooie balans tussen de belangrijke en bijzondere personages Alice, Jake en Harry. Alle drie hebben ze hun eigen portie verdriet te verwerken die hun leven behoorlijk beïnvloed heeft. Ze evolueren volop en leren dingen los te laten in de loop van de tijd dat ze met elkaar omgaan. De eigenzinnige Alice ziet bijen houden als problemen oplossen en daar is ze goed in, net als in het maken van lijstjes. De lezer waant zich in Oregon tussen de bijen met de prachtige omschrijvingen van de natuur en de seizoenswisselingen. Het is leuk en leerzaam de citaten van Langstroth over bijen boven elk hoofdstuk te lezen. Ze zijn zelfs van toepassing op mensen.
Garvin haalt een leuke songtekst aan van Tom Petty “Time to move on. Time to get goin. What lies ahead, I have no way of knowin.” Deze is toepasselijk op de hoofdpersonages!
Achter in het boek heeft Garvin een tiental leesclubvragen opgenomen, die de lezer tot nadenken kunnen aanzetten. Het lied van de bijen is een mooi indringend verhaal, dat laat zien hoe mensen kunnen veranderen als ze er voor openstaan. Dit prachtige boek krijgt een welverdiende 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
