Twee verschillende werelden
Heb je altijd al graag willen weten hoe het leven van een jongen binnen een Joodse gemeenschap eruitziet? Het boek Het (niet zo) orthodoxe leven van Hoodie Rosen geeft je daar nu de mogelijkheid toe. Hoofdpersonage Hoodie Rosen is een orthodoxe Jood, maar komt voor een lastige keuze te staan wanneer hij een meisje buiten zijn gemeenschap leuk vindt.
Een blik in een koosjer leven
Hoodie Roosen neemt je via zijn perspectief mee in een koosjer leven. Hij is samen met de rest van zijn gezin net verhuisd naar Tregaron, evenals vele andere Joden van zijn gemeenschap. Hier zijn de inwoners van Tregaron niet blij mee en ze doen er in samenwerking met de burgemeester alles aan om de nieuwkomers te verjagen. Hoodie maakt zich hier niet druk om, dat is iets voor zijn vader om af te handelen. Hoodie besteedt zijn tijd liever aan koosjer snacken en basketballen. Lezers krijgen via Hoodie een goed beeld van een orthodoxe gemeenschap, je leest namelijk passages over Thora-lessen, het gezinsleven en regels waar de orthodoxe-Joden zich aan moeten houden. Dit boek geeft je dus zeker de mogelijkheid om je kennis over andere culturen, op een leuke manier, uit te bereiden.
Vriendschap met de vijand
Op een dag ziet Hoodie een meisje haar hond uitlaten en hij besluit, wetende dat dit eigenlijk niet de bedoeling is, een gesprek met haar aan te knopen. Anna-Marie Diaz O’Leary blijkt de dochter van de burgemeester te zijn, in andere woorden, de vijand. Hoodie negeert de regels van zijn gemeenschap en sluit een vriendschap met Anna-Marie. Hoe meer de relatie tussen hem en Anna-Marie zich ontwikkelt, hoe meer hij klem komt te zitten tussen zijn gevoelens en zijn geloof. Wanneer de Joodse gemeenschap daadwerkelijk bedreigd wordt, keert de gemeenschap zich tegen hem, Hoodie heeft immers een zonde begaan door vriendschap te sluiten met een buitenstaander, en dan ook nog eens van het vrouwelijk geslacht. Een explosieve confrontatie schudt heel Tregaron door elkaar. De grote vraag is natuurlijk hoe twee heel verschillende werelden vredig naast elkaar kunnen leven. Isaac Blum zet dit erg interessant neer.
Goed of kwaad
Het (niet zo) orthodoxe leven van Hoodie Rosen is het debuut van Isaac Blum, en wat voor een. Het is een onwijs leerzaam maar tevens vermakelijke Young Adult roman die zeker een aanrader is voor mensen die zich graag verdiepen in andere culturen via een geromantiseerd verhaal. Wat Blum heel knap doet is het neerzetten van een verhaal waar twee werelden samenleven, zonder dat een van beide geloven als ‘goed’ of ‘kwaad’ bestempeld wordt. Daarnaast bezit het hoofdpersonage Hoodie over een heerlijke dosis sarcastische humor, wat zeker ten goede komt aan de leesbeleving. Hoodie zet met zijn sarcasme ook regelmatig zijn geloof kritisch neer, waardoor men aan het denken gezet wordt. Hij doet dit echter ook over het leven van mensen zonder geloof, waardoor beide werelden kritisch bekeken worden. Een leuk voorbeeld hiervan is onderstaande quote:
“Het jodendom heeft regels voor zo ongeveer alles, van hoe je dieren slacht, of tv-kijkt zonder de sjabbos (onze rustdag) te onderbreken, tot wanneer en hoe lang je niet mag eten op vastendagen (en dat zijn er veel). Maar de truc is dat je de regels pas hoeft te volgen als je ze kent. Als je joods bent, maar je wéét niet dat je joods bent, dan hoef je de regels helemáál niet te volgen. Het is alsof je naar de winkel gaat en een paar dingen steelt, en dat de politie dan komt en je wil arresteren, en jij dan zegt: Wacht eens even, ik wist niet dat het verboden was om dit spul mee te nemen zonder te betalen, en de politie dan zegt: O, oke, sorry. Fijne dag nog. En geniet van de gratis tv.”
Al met al is deze Young Adult roman vermakelijk en leerzaam, maar lang niet zo dramatisch als ik had verwacht. Hoewel ik dit boek zeker aanraadt, heb ik er mijn twijfels bij of de Young Adult doelgroep het boek snel oppakt, omdat het verhaal met name gaat over de Joodse cultuur in de moderne wereld.
—
Ook verschenen op Meer Boeken Blog
