Universele herkenbaarheid
[Recensie] In een notendop is de debuutbundel van Drs. Jesper de Raad en bevat 52 korte gedichtjes, verdeelt over 64 bladzijden. Zijn levenservaringen hebben de Raad geïnspireerd tot het schrijven van de gedichten in deze bundel.
Is gedichten lezen moeilijk? Nee, en veel tijd kost het niet. Een gedicht hoeft niet altijd te rijmen. Het kan bijvoorbeeld bestaan uit een zin verdeelt over meerdere regels met herhalingen van sommige woorden of bepaalde zinnen die herhaald worden, het kan allemaal. Laat lekker de woorden op je afkomen en laat er je gedachten over gaan. Sommige gedichten brengen een glimlach op mijn gezicht. Als wijnliefhebber moest ik glunderen om het volgende gedicht getiteld Wijn:
“Pak mij,
neem mij,
ontkurk, proef en degusteer mij.
Drink mij.
Hef het glas en vier mij.
Ga door!
Proost, bejubel en prijs mij.
Ga door!
Verslind mij.
Neem nog een ander
en vergeet mij.”
Bovenstaand gedicht komt voor mij tot leven door de manier waarop de Raad het genieten van een goed glas wijn onder woorden brengt. Hij heeft een vlotte schrijfstijl.
In zijn voorwoord geeft de Raad toelichting op zijn gedichten die gevuld zijn met thema’s als rouw, liefde, pijn, blijdschap en verdriet. Dingen waarmee iedereen in zijn leven in aanraking komt. Hij geeft aan dat er voor de lezer twee manieren zijn om zijn gedichten te interpreteren en vrolijke en/of zware onderwerpen krijgen een onverwacht optimistisch, realistisch einde. Lees de bundel en laat zelf je gedachten erover gaan.
Met onderwerpen als Whatsapp, LHBTQ+, reizen, acceptatie of Nieuwjaar is er altijd wel een gedichtje wat herkenning geeft. Het laatste gedicht in de bundel is tevens het kortste, heet Nieuwjaar en telt 14 woorden.
“Een jaar rond,
niet meer weg,
nooit weer terug.
Altijd met
en altijd zonder.”
Het is jammer dat de cover van In een notendop niet erg aanspreekt. Er zijn fletse, geen sprekende kleuren gebruikt, waardoor de bundel niet op zal vallen in de boekhandel. De afbeelding op de omslag zou met een beetje verbeelding op een noot kunnen lijken. De meeste gedichten passen op een bladzijde, maar jammer genoeg zijn de pagina’s niet voorzien van bijpassende illustraties bij de gedichtjes, die de bundel veel mooier had kunnen maken.
Wanneer gun jij jezelf de tijd om een gedichtenbundel te lezen? Normaal gesproken lees ik nooit gedichten, omdat ik deze vaak ontoegankelijk vind. Maar na het lezen van In een notendop stel ik mijn mening hierover bij.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
