Wie is Anna Levander?
Dat zijn wij: Annet de Jong (Anna) en Dominique van der Heyde (Levander). Vander komt dus van Dominique’s achternaam. Zo noemt zij zich in Frankrijk, dat is makkelijk om een hotel te reserveren: Bonjour, c’est madame Vander!
Waarom de keuze om te gaan schrijven onder een pseudoniem?
Toen we bedachten dat we aan dit ambitieuze project begonnen, wilden we het zo lang mogelijk stil houden om rustig te kunnen schrijven, voordat mensen er iets van zouden vinden. Dus was het slim om een pseudoniem te gebruiken. In de prospectus stonden onze echte namen niet.
Jullie leven samen en schrijven samen. Wil dat zeggen dat een verhaallijn of personage aan de ontbijttafel wordt bedacht bij een kop koffie of houden jullie het van elkaar gescheiden? Lijkt me best moeilijk?
We bedenken de verhalen niet aan de keukentafel (wij ontbijten niet, maar drinken koffie in bed en lezen de kranten). Dat gebeurt allemaal tijdens lange wandelingen en het liefst in vakanties. Dan begint alles lekker te stromen en komen de beste ideeën tot stand.
Beide hebben jullie geen negen tot vijf baan. Hoe plan je dan een trilogie in een druk schema? Hoe scheiden jullie privé en werk (mbt het schrijven)?
We bedenken plots en personages en veel scènes samen. Annet doet vervolgens het schrijfwerk in eerste instantie (die kan dat sneller en is de ervaren schrijfster met al vier thrillers op haar naam). Dominique houdt de regie en gaat te werk als een strenge eindredacteur. We werken allebei als journalist, dat werk gaat voor. Het schrijven komt echt neer op weekends en vakanties.
Hoe zijn jullie op het idee gekomen voor de personages Morten en Mo? Liggen daar bekende politici ter inspiratie? Of is Morten vernoemd naar de vader van Dominique (dr.Morten Niels van der Heyde, chirurg)
Heel goed. Morten is vernoemd naar de vader van Dominique (die was half Deens), maar is bovendien een prachtige naam met een mysterieus en donker randje. In het Nederlands is het gewoon Maarten, dat is een stuk minder spannend. We hebben ons laten inspireren door series als Borgen en House of Cards. Dat seriegevoel vinden we heerlijk, met een enorme cliffhanger aan het einde. Daarom besloten we dat het een trilogie moest worden. De personages zijn fictief en we proberen ze juist niet op de werkelijkheid te laten lijken. De Haagse werkelijkheid kent iedereen al. Wel zitten er actuele onderwerpen in, of sommige dingen die we hebben verzonnen zijn werkelijkheid geworden, zoals de aanvallen met drones op personen.
In het verhaal krijgen twee politica een relatie, echte feministes zowel in hun uitingen en gedrag. Is dat een knipoog naar de ‘saaie’ politiek? Kan het wel wat opschudding gebruiken volgens jullie? Want bedoeld of niet, ze zijn met tijden erg grappig.
Dank voor het compliment. We vonden het gewoon leuk om M een feministisch tintje te geven. Dat is geloven wij wel gelukt.
Was het moeilijk of misschien wel verleidelijk om bepaalde personen in het verhaal te schrijven? Is dat ook gebeurd?
Nou ja, als je een talkshowhost beschrijft is het natuurlijk verleidelijk om te parodiëren op een bestaand iemand, maar dat gaat deels ook onbewust.
Zijn er autobiografische elementen in het verhaal verwerkt? Zo ja, welke?
We zijn allebei dol op Zuid-Frankrijk en Italië. Dat komt terug in de serie. Italië in Mo en Zuid-Frankrijk in M. Verder zitten er wat gebeurtenissen in die Annet min of meer heeft meegemaakt in de tijd dat zij parlementair verslaggeefster was voor De Telegraaf. Om een voorbeeld te geven: de affaire met de broodjes beenham in deel 1 en de blote dans tijdens het kerstdiner van een fractie in deel 3.
Waarom zouden lezers jullie trilogie moeten gaan lezen? Mijn mening is dat het allesbehalve saai is maar het predikaat ‘politieke thriller’ zal lezers misschien weerhouden? Overtuig ze eens?
Misschien had er helemaal geen politieke thriller op moeten staan. Het is vooral drama, spanning, hartstocht, tegen de achtergrond van de politiek. Maar er zitten zeker thrillerelementen in die de spanning verhogen. Maar het is niet te vergelijken met een Nederlandse serie als De fractie, als dat is wat je bedoelt.
Kun je spreken van een gezamenlijke liefde voor de politiek?
Zeker. Al is het meer een fascinatie dan liefde, anders zouden we wel de politiek in gaan.
Hoe gaan jullie om met recensies en kritiek? Hechten jullie daar überhaupt waarde aan?
We vonden het heel prettig dat er echt mensen zaten te wachten op de volgende delen na Morten. Dan weet je dat je iets goeds in handen hebt. Je doet het natuurlijk voor de lezers. Dat motiveerde ons om door te gaan. Recensies moet je altijd relativeren, maar ze raken je altijd. Schrijvers die beweren van niet, die liegen. Van een goede worden we euforisch. Over een slechte halen we na wat gevloek onze schouders op, al hebben we die gelukkig amper gezien.
Wat kunnen we nog van Anna Levander verwachten in de toekomst, zijn er concrete plannen?
Concrete plannen zijn er nog niet. We zijn nog aan het bijkomen van de trilogie. Dominique is nu bezig met het inspreken van het laatste luisterboek. Een hele klus.
Welk boek lezen jullie op dit moment?
Annet leest de debuutroman van Kim van Kooten (Lieveling), Dominique leest De Japanse minnaar van Isabel Allende.
Tijdens het thrillerfestival zijn de Hebban uitreikingen voor o.a. het beste debuut. Jullie stonden met Morten op de longlist van 2014. Hebben jullie iets gelezen van wat er dit jaar op de shortlist staat? Zo ja, wie maakt er volgens jullie kans? Zijn jullie aanwezig?
Wij zijn er niet bij en hebben de lijst niet echt bestudeerd. Maar goede thrillers waren er van René van Rijckevorsel, Bart Jan Kasimir, Isa Maron. We zouden het Isa Maron wel gunnen, omdat ze ook zo’n groot project doet: maar liefst vier thrillers beslaat de serie De Noordzeemoorden.
Vragen aan Annet:
Annet heeft al diverse boeken geschreven, wat is voor jou (Annet) het grootste verschil in het alleen schrijven of nu samen. Is het een voordeel of juist niet?
Ik vind het leuker, minder eenzaam en er ontstaan een andere energie die heel lekker is.
Je bent ‘de helft van De Jong&De Jong’ en presenteert met Carla (de Jong) De Thrillersalon. Hoe is dat ontstaan? Waarom geen ‘Boekensalon’ maar specifiek thrillers?
Goede vraag. We willen gaan uitbreiden en zijn aan het praten over een Boekensalon. Aanvankelijk vonden we dat thrillers nog steeds te weinig aandacht krijgen, ook in kranten en debutanten hebben het helemaal zwaar. Vandaar dat we altijd één debutant proberen uit te nodigen.
De salon is in een kroeg in Amsterdam. Hoe kwamen jullie op die locatie?
De man van Carla is er bierbrouwer.
Zowel nationaal als internationale auteurs komen graag bij jullie kletsen. Wat is volgens jou jullie grootste pluspunt?
Carla en ik zijn oprecht geïnteresseerd en lezen de boeken goed. Dan heb je al snel een prettig gesprek.
18 oktober zijn jullie weer gestart. Wie hebben jullie nog op je verlanglijstje staan?
We willen graag Tomas Ross en Corine Hartman samen met hun nieuwe boek.
Wat houdt een cursus Crime fiction precies in? Je hebt die ooit gevolgd in Newcastle?
Boeken lezen en de verfilmingen kijken, heel gaaf. En daar dan intelligente papers over schrijven, haha. Mooie boeken van Patricia Highsmith tot Raymond Chandler.
Zou je kunnen kiezen uit je boeken als zijnde ‘het beste’?
Nee, dat vind ik lastig. Ze hebben allemaal hun eigen kracht. Dossier Tobias is meer een roman en vind ik zelf erg geslaagd. Maar Vuurkoraal is ook nog steeds een lekker boek. Zelf hou ik ook erg van Levend Bewijs, vooral het slot, hoewel er mensen zijn die dat over de top vinden gaan.
Je werkt als redacteur film en boeken bij De Telegraaf. Wat houdt dat in, kun je daar iets over vertellen?
Ik recenseer literatuur, film en interview schrijvers, acteurs en regisseurs.
Vragen aan Dominique;
Je bent min of meer toch wel een bekende Nederlander, iedereen kent jou wel van het NOS journaal of debatten. Is dat een voor -of nadeel als je besluit een boek te gaan schrijven?
Een nadeel kan zijn dat mensen al iets van je vinden en niet onbevooroordeeld lezen. Een voordeel kan zijn dat ze je interessant vinden en juist je boek gaan lezen. Dat werkt dus twee kanten op.
Tijdens je studie was je lid van het roemruchte dispuut Arktos. Dit dispuut stond bekend vanwege de eigenzinnige jonge vrouwen. Ben/was je zo eigenzinnig? Hoe uitte zich dat?
Het was een club vrouwen bij wie ik me erg thuis voelde. We komen nog steeds af en toe bij elkaar. En ja, onafhankelijke en eigenzinnige vrouwen, die spreken me aan. We speelden veel toneel en discussieerden over politiek.
Na je studie heb je een tijd in Parijs gewerkt. Zou je dat ooit nog willen? Wat is het grootste verschil voor jou tussen werken in NL en Frankrijk?
Toen was ik achttien. Ik werkte als au pair, dus dat is niet echt werk. Ik deed daarnaast een toneelopleiding en was van plan actrice te worden.
Een politieke thriller schrijven terwijl je zo dicht op het vuur zit en politiek journalist bent. Hoe doe je dat met je eigen politieke voorkeur? Heb je daar commentaar op gehad?
Nee hoor. Mensen begrijpen heel goed dat het fictie is.
Wat is de meest lachwekkende, rare of beste vraag die jullie ooit is gesteld in een interview?
Geen idee.
Stel, geld is geen optie. Wat gaan jullie doen? Blijven jullie werken, een wereldreis of….?
Annet: wereldreis. Dominique: reizen en werken, allebei.
Tot slot, jullie zijn in november 10 jaar getrouwd. Groot feestje? Alvast proficiat!
Klein feestje. We gaan samen uit eten. Het grote feest hebben we al gegeven toen we 8 jaar getrouwd waren. Daar hadden we toen heel veel zin in en we wilden niet wachten tot 10 jaar. Gelukkig maar, want we hebben het nu ook te druk voor de organisatie van zo’n feest.
Op onze Facebookgroep hebben we opgeroepen tot het stellen van vragen aan de dames van Anna Levander. Hier is massaal op gereageerd. Dit is de winnende vraag. De prijs is de gehele trilogie die beschikbaar wordt gesteld door uitgeverij Q. Helaas is de winnaar via Facebook niet meer te traceren en zullen we overgaan tot het stellen van een vraag op de groep die alsnog een winnaar gaat opleveren. Kijk snel! Meedoen kan tm woensdag a.s. 20.00 uur.
Hebben jullie wel eens verschil van menig over de inhoud van een boek, zo ja, wie wint dan uiteindelijk en wat geeft dan de doorslag?
Dit vinden wij de leukste vraag: Ja, dat hebben we en dat gaat er soms stevig aan toe. Zo wilde Annet per se dat Morten in deel 2 in het Catshuis zou gaan wonen. Dominique wilde dat niet, maar die slag heeft Annet gewonnen. Maar andersom is het ook voorgekomen dat Dominique heel streng een paar hoofdstukken heeft geschrapt, waar Annet even van moest slikken.
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
