"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Iskari, de laatste Namsara

Vrijdag, 8 december, 2017

Geschreven door: Kristen Ciccarelli, Elsa Kroese
Artikel door: Marc-Jan van Dam

“Vergeet nooit dat je niet bent wat men zegt dat je bent”

[Recensie] Asha is bekend als de meest gevreesde drakenjager en drakendoder van Firgaard. Ze wordt de Iskari genoemd. Ze draagt deze titel met eer en is er trots op. Tot ze in contact komt met een slaaf, de Oude en de draken zelf. Terwijl ze al de geheimen waar ze haar hele jeugd in heeft geloofd probeert te ontrafelen, moet ze tegelijkertijd uit de handen van Jarek zien te blijven. Jarek is haar vaders commandant en de verloofde van Asha met wie ze eigenlijk niet wil trouwen.

Ciccarelli heeft met Iskari, de laatste Namsara de YA literatuur verrijkt, laten we dat vooropstellen. Op de een of andere manier lijkt Blossom Books steeds weer pareltjes binnen te slepen. Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin en zag hier en daar wat overlappingen(?) met het christelijke scheppingsverhaal. Neem de eerste drie zinnen van de flaptekst, en de eerste verzen van het scheppingsverhaal. Maar dat is iets dat mij opviel. Net als dat ik (als ik niets over het hoofd heb gezien) geen vloek of andere schuttingtaal ben tegengekomen. Wel eens fijn om zo’n boek te lezen tussen alle boeken door die vol staan met grof taalgebruik. De hoofdpersonages zijn goed uitgediept. Je gaat houden van Asha en Torwin. De andere personages hadden nog iets beter gekund, ik hoop daarom ook dat Dax, Safira, Roa en andere in de volgende delen zeker terug komen. Maar ook ga je houden van Schaduw en Kozu en de andere draken. Al moet ik zeggen dat ik Kozu maar een lelijke draak vind… J Om de hardcover zit een mooi papieren omhulsel. Als je deze van het boek verwijdert zie je in de binnenkant van dit papier een plaat met Kozu en Asha. Mooie plaat!

De plot was zowel onverwacht als mooi. In dit boek vind je ook spanning en geweld. Dit was de bedoeling van Kristen Ciccarelli. Een vrouwelijk personage dat ten strijde trekt. Een meisje dat de wapens opneemt. En dit boek heeft zo een veel diepere betekenis dan je in eerste instantie zou denken. Dit blijkt uit de laatste regels van het Nawoord van Ciccarelli: “Vergeet nooit dat je niet bent wat men zegt dat je bent: je bent wat er bij jou vanbinnen zit.”

Boekenkrant

Eerder verschenen op Perfecte Buren.

Boeken van deze Auteur:

De gevangen koningin

De laatste Namsara