Intrigerend maar niet spannend
[Recensie] Hoe ver ga je om je vrijheid te behouden? Justine De Jager, 75 jaar, zit in de verhoorkamer om een moord te bekennen. Niet uit schuldgevoel maar uit noodzaak: ze wil naar de gevangenis om aan het verzorgingstehuis te ontsnappen. Inspecteur Verbeke neemt haar getuigenis af. Verbijsterd luistert hij naar haar waanzinnig relaas waaruit blijkt dat Justine voor niets terugdeinst om haar vrijheid te behouden. Vertelt ze de waarheid of is de oude vrouw dementerende?
De fruitige bejaarde Justine De Jager staat niet op goede voet met haar schoondochter. Zij heeft op haar beurt Justine’s zoon Fred, een watje eersteklas, overgehaald om (schoon)moeder in een verzorgingstehuis te droppen. Justine is alleen niet zo gedwee om daar zonder slag of stoot in mee te gaan. Sterker nog, ze bedenkt een scenario en stapt naar de politie. Daar aangekomen treft ze inspecteur Verbeke. Op last van zijn chef en met de nodige druk moet hij Justine volgens het boekje verhoren, niet iets dat Verbeke eigen is en hem nogal wat moeite kost. Eenmaal in de verhoorkamer valt Verbeke zowat van zijn stoel. Het vrome vrouwtje dat tegenover hem zit bekend zomaar, out of the blue, een moord. En alsof dat niet erg genoeg is, neemt ze ook nog eens alle tijd van de wereld om hem volledig op de hoogte te brengen van haar moord. Verbeke’s geduld wordt echter zwaar op de proef gesteld. Niet alleen de opgelegde procedure van zijn chef, maar ook het oude vrouwtje aan zijn tafel haalt het bloed onder zijn nagels vandaan. Maar Justine heeft de tijd, ze trekt zich niets van hem aan en doet alles om haar gedwongen verhuizing te voorkomen, en gaat er vanuit dat ze hoe dan ook in de boeien wordt geslagen. Aan haar getuigenis kan het niet liggen, Verbeke raakt steeds meer overtuigd dat dit lieve oude dametje een kille en berekende moordenares is. De tijd vordert, de feiten liegen er niet om, alleen het lijk……..waar is het lijk?
Justine is een verhaal dat vanuit een vernieuwend perspectief is geschreven. Het is absoluut apart om een tuttig, oud vrouwtje -inclusief hoed en handtas- neer te zetten als koele killer. Dit is een intrigerende invalshoek. We worden tenslotte allemaal, hopelijk, ooit oud. De vraag is alleen of we dezelfde beslissingen zullen nemen als Justine.
Door voor deze verhaallijn te kiezen zullen veel lezers zich aangesproken voelen want de situatie waarin Justine verkeert, is er eentje die ons allemaal zou kunnen gaan overkomen en neemt een loopje met je fantasie. Het ‘wat als’ gehalte is erg hoog en geeft je gedachten alle vrijheid. Van Neer heeft hiermee eerder een grappig dan een spannend verhaal geschreven. Dat komt vooral omdat het personage Justine dingen zegt en doet die niet conform leeftijd en/of verwachtingspatroon zijn. Dat is leuk om te lezen want dat is grappig. Maar geloofwaardig is het niet en daar boet de spanning vervolgens op in. Toch is het boek een absolute aanrader. Het is dermate bijzonder en vernieuwend dat het een gemis zou zijn om het niet te lezen. De belevingswereld van een dame op leeftijd is zeer zeker intrigerend, al helemaal als het Justine betreft. Haar acties zijn ronduit hilarisch, sadistisch en bijzonder te noemen. Je ziet het zo voor je. Een bejaarde mevrouw Bean die foute inspiratiemomenten kent……echt leuk!
De schrijfstijl van Van Neer is veelbelovend en verfrissend. Het is origineel, bevat humor en toont lef. De komische en vaak ongeloofwaardige elementen hebben hier geregeld voor een glimlach gezorgd. Je ziet het gewoon voor je, het geheel is beeldend beschreven. Het verhaal is ook lief, ja echt! Het kent zelfs een heel verdrietig element wat bepaalde acties zelfs aanmoedigt. Wazige omschrijving? Lees het maar!
Justine verrast op meerdere fronten en daardoor kun je niet anders concluderen dat het een lekker boek is dat veel leesplezier oplevert. Verbeke op zijn beurt verrast ook en dat komt puur en alleen door de manier van schrijven door Van Neer. Ze heeft hem neergezet als een doetje dat wakker wordt geschud tijdens het verhoor, een waar karikatuur. Zijn gedachten en ongeloof, later zijn vastberadenheid, zijn echt komisch. Of dat de bedoeling is geweest is natuurlijk maar de vraag.
Van Neer heeft een lekker en toegankelijk boek geschreven maar een thriller of spannend boek is het niet, intrigerend des te meer. Je wilt weten hoe, wat en vooral wanneer. Dat deel je met Verbeke. Als je een thrillersensatie verwacht dan gaat het tegenvallen. Maar laat je gewoon verrassen, het zal aangenaam zijn. De onbevangenheid van Verbeke en de doortrapte Justine blijkt een golden match, in dit verhaal dan toch zeker. Het Vlaamse accent van Van Neer is uiterst charmant en van absolute meerwaarde voor het geheel. Je verwacht als lezer van een Vlaams auteur ook herkeninning van afkomst en daarin stelt ze niet teleur, gelukkig maar. Justine is een veelbelovend debuut van Van Neer en hier wordt uitgekeken naar een volgend boek.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
