Spannend, maar niet te
Was ze eerst juffrouw van groep acht op een basisschool, heeft ze sinds de komst van haar eerste jeugdthriller haar handen vol aan het schrijven van spannende jeugdthrillers en het geven van workshops op scholen. Margje Woodrow schreef al verschillende jeugdthrillers waaronder; Snitch (2018), Buitenspel (2019) en Shame on you (2022). Met Faketrip (2020) won ze de Prijs van de Jonge Jury 2021.
Als Teddy een feestje geeft in haar oppashuis loopt het helemaal uit de hand. Er komen meer gasten dan verwacht, die de boel behoorlijk op stelten zetten. Als ze de dag na het feest met de vriendengroep het huis proberen schoon te maken, ontbreekt er slecht één vriendin namelijk: Chloe. Al snel blijkt dat Chloe dood is aangetroffen in het bos. Wie heeft de dood van Chloe op zijn of haar geweten en hoe komt het dat de vriendengroep ineens hele rare berichtjes via hun telefoon ontvangt…?
Na het eerste hoofdstuk dacht ik: hé, wat een bekend verhaal! Nu blijk ik dit boek al eens eerder gelezen te hebben, toen het uitkwam in 2015. Dit huidige boek is een heruitgave waaraan ook een podcast is gekoppeld. Erg leuk, moet ik wel zeggen. Hierbij hoor je het boek, trouwens net iets anders dan het verhaal dat je leest, en lijkt het alsof je als lezer ook op het feest staat. De omgevingsgeluiden zijn zo goed. Ik luisterde het eerste hoofdstuk en kreeg gewoon kippenvel.
Traan
De cover van het boek is indringend. Je wordt, letterlijk, aangekeken door een meisje met een traan in haar ooghoek. Je vraagt je af wat er gebeurd is. Elk verhaal begint met een aanduiding van dag en tijd. Het verhaal wordt verteld in een tijdsbestek van slechts drie dagen – zaterdagavond tot maandagavond. Onderaan de bladzijden zijn de sporen van een audio-opname zichtbaar. Dit verwijst naar de bijbehorende podcast. Het laatste hoofdstuk wordt verteld vanuit het perspectief van de dader. Dit is voor de lezer duidelijk zichtbaar. De bladzijden zijn namelijk zwart/paars gekleurd.
Ondanks dat de tijdspanne van dit verhaal maar kort is, weet Woodrow je als lezer mee te nemen en te zorgen dat je gedurende de 196 bladzijden dat het boek lang is, de gehele tijd op het puntje van je stoel zit. Het verhaal is spannend, maar voor de jeugd in de leeftijdscategorie vanaf 13 jaar, zeker niet te spannend. Tot op het einde bleef het voor mij spannend wie de daadwerkelijke dader was. Misschien is het wat ver gezocht en onrealistisch, maar ik geloof dat een situatie als deze vaker voorkomt!
De jongeren die de hoofdrollen vertolken in het boek zijn vrij geloofwaardig neergezet. Je kan er vast vrienden binnen je eigen groep mee aanwijzen. Zo kun je Teddy als een meeloper omschrijven, Chloe het popiejopie meisje en Sabine de oudere vriendin die alles beter lijkt te weten.
De schrijfstijl van Woodrow is snel en gemakkelijk. Door constant een spanning achter te laten bij de lezers, blijf je geboeid doorlezen. Dat de hoofdstukken ook nog eens kort zijn, geen moeilijke woorden bevatten en het lettertype fijn leest zorgt ervoor dat je het boek binnen no-time uit hebt.
In het nawoord geeft Woodrow nog een interview waarin ze vertelt hoe Kater tot stand is gekomen. Hieruit blijkt dat ze dit boek uit eigen ervaring, ze gaf een soortgelijk feest toen ze tiener was, heeft geschreven. Het verhaal bezorgt de jonge lezer een aantal fijne, misschien wel herkenbare, leesuurtjes.
Leesfragment
—
Ook verschenen op boeken-cast
