Schoonheid en verlies gekoppeld
Beste Banana,
[Brief] In het nawoord van uw boek schrijft u dat u mensen wil bereiken van wie het hart is opgedroogd doordat ze dag in dag uit zichzelf kwellen met pijnlijke gedachten, en op zoek zijn naar verlichting van buitenaf. In datzelfde nawoord schrijft u ook dat het voor u voldoende is als de verborgen sensitiviteit van de lezer zich bevrijdt. Als dat gebeurt, vindt u dat u uw taak hebt volbracht. Alvorens ik met deze brief verder ga, wil ik u geruststellen. Mijn hart is niet opgedroogd. Ik kwel mijzelf niet met pijnlijke gedachten. Met mijn sensitiviteit is alles in orde. Alhoewel, inzake mijn sensitiviteit dien ik te erkennen dat ik misschien te gemakkelijk voorbijga aan de kleine dingen. Dat ik die kleine dingen vaak niet oppik en mij al te zeer focus op de grote dingen. Er is dus nog werk aan de winkel. Misschien dat uw boek mij hieraan herinnert. Misschien dat uw boek mij hierop attent maakt. U wilt immers de schoonheid van de wereld optekenen. Niet zozeer de schoonheid in de grote dingen. Wel veeleer de schoonheid in de kleine dingen.
Troost
Het kan misschien vreemd klinken om schoonheid en verlies aan elkaar te koppelen. Toch is het dat wat u doet. Bij verlies van een geliefde beseft u dat men niet meer even verdrietig zal zijn als in het begin, hoe groot dat verdriet ook is. De schoonheid daarvan wilt u uit alle macht vereeuwigen in woorden. Die woorden heb ik gelezen. Die woorden hebben mij ten zeerste ontroerd. Uw woorden dringen diep binnen in mijn hart. Niet omdat ik die woorden onmiddellijk nodig heb. Wel omdat ik die woorden nodig kan hebben. Ooit. Als dat moment komt, zal ik aan u denken. Als dat moment komt, zal ik teruggrijpen naar uw boek. Omdat ik weet dat ik daarin troost zal vinden.
U schrijft over verlies. U schrijft over eenzaamheid. U schrijft over troost. U schrijft over liefde. U gebruikt daarvoor niet de grote woorden. U hoedt u voor grote gebaren. De schoonheid van dit boek schuilt in het kleine. In het pure. In uw boek word ik heen en weer geslingerd. Van droefheid naar blijheid. Dat is ook wat uw hoofdpersonages doen. Zij worden heen en weer geslingerd en trachten te zoeken naar een evenwicht. Een evenwicht als stabiliserende factor. Zij menen dat liefde hen dat evenwicht kan bieden. Maar om die nieuwe liefde te kunnen vinden, moet de verloren liefde losgelaten worden. Die twijfelende zoektocht beschrijft u. Een zoektocht om de liefde toe te laten. Een zoektocht om de liefde te omarmen. Helder en mooi.
Krachtige schoonheid
Ik kan nog vele dingen schrijven. Om de mensen te overtuigen dit boekje te lezen. Zodat zij hopelijk hetzelfde kunnen ervaren bij het lezen van uw boek. Maar ik beperk mijn woorden. Het lijkt alsof u mij aanmaant zuinig te zijn met woorden. Alsof u mij aanmaant dicht bij de essentie te blijven en niet al te veel uit te weiden. Ik ben een brave jongen. Goede raad volg ik op. Ik hou mij bij de essentie en die is: lees dit boek. Dat zal ik aan iedereen om mij heen zeggen. Ik zal hen zeggen dat zij zich moeten laten omverblazen door de krachtige schoonheid van uw boek. Ik zal hen zeggen dat zij zuinig moeten omspringen met dit boek en dat zij moeten kiezen voor een traag leestempo. Om zo een optimaal leesgenot te kunnen ervaren. Want dat is wat uw boek laat doen. Uw boek laat de lezer genieten. Wie dit boek gaat lezen, kan alleen maar van dit boek gaan houden. Met elke gelezen pagina wordt die liefde alleen maar groter. Met elke gelezen pagina werd de zekerheid dat ik dit boek nog eens zou gaan lezen, alleen maar groter.
Beste Banana. U schreef het boek in 1988. Vijfendertig jaar later pas heb ik uw boek gelezen. Schoonheid moet soms een lange weg afleggen. Moet soms heel wat hindernissen overwinnen. Ik kan mij enkel maar verheugen dat uw boek zijn weg heeft gevonden naar mij. Dat ik na die lange weg uw boek heb kunnen lezen. Want uw boek is een pareltje. Een pareltje dat ik zal koesteren. Een pareltje dat ik dicht bij mij zal houden. Dit boek moet gelezen worden. Want dat is wat moet gebeuren met pareltjes. Ik heb het gedaan. U hebt gedaan wat u in uw nawoord schreef te willen doen. U hebt mijn verborgen sensitiviteit bevrijd. U hebt mijn reeds aanwezige sensitiviteit aangescherpt. Voor die aangescherpte vrijheid wil ik u van ganser harte danken. Dank dus. Dank, dank, dank …
Met vriendelijke groeten.
—
Eerder verschenen op Uitgelezen
