Een stoere naam voor een jongetje uit de prehistorie, maar is hij wel zo stoer?
[Recensie] Knots is niet helemaal blij met zijn naam. Want ja, past deze fantastisch stoere naam wel bij dit prehistorische Holenkind? De vader van Knots heette immers Henk, dus was het voor de vader van Knots ontzettend belangrijk dat zijn zoon een echt goede naam zou krijgen.
In Knots vertelt Tijs van Marle, scenarioschrijver van o.a. Mees Kees, over het leven in de oertijd. Dit doet hij op zijn eigen manier met als hoofdpersoon het jongetje Knots. Op een van zijn tochten vind Knots een sneeuwleeuwenjong en hij besluit deze te redden. Ondanks dat hij eerst ontzettend bang was voor sneeuwleeuwen beleven ze tijdens de reddingsactie fantastische avonturen samen met het zusje van Knots (Tuf) en de Oerkie (Freddie). Nu wil je natuurlijk ook weten wat een Oerkie is!
De Holenmensen, daar hoort Knots bij, en de Oerkies, de stam van Freddie, gaan al jaren niet meer met elkaar om. Ze zijn stiekem zelfs bang voor elkaar, maar bij het redden van de sneeuwleeuw besluiten ze toch samen te werken. Dit resulteert in een boek waarin de lezer kennismaakt met allemaal (verzonnen) prehistorische landschappen, dieren en gewoonten.
De tekeningen van Esther van den Brink maken het boek echt af. Terwijl Tijs van Marle met zijn humor Knots een extra grappige dimensie geeft:
“Soms gingen ze op schoolreisje naar iets leuks in de buurt. Dan ging de hele klas zwemmen in de warmwaterbronnen waar de vissen al bijna gekookt in ronddreven.”
Ik vind wel dat de schrijver de avonturen in het boek met meer diepgang had mogen omschrijven. Voor je het weet is het probleem dat de hoofdpersonen tegenkomen alweer opgelost. Dit maakt wel dat Knots lekker wegleest. Hier en daar zitten er ook nog wat “te” korte zinnen in het boek, maar al met al is Knots een heerlijk (voor)leesboek!
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles.
