Je zou de moordenaar bijna de gruwelijke moorden vergeven
[Recensie] In de Achterhoek worden er in enkele weken tijd twee vemoorde vrouwen gevonden. Het recherche-duo Bianca van Dijk en Joris Vischjager staan voor een mysterie. Als er een derde lichaam wordt gevonden, vermoeden de rechercheurs dat het om dezelfde dader gaat. Alle slachtoffers zijn vrouwen van begin veertig, met blond haar en stevig gebouwd.
Met Koud zonder jou heeft Igor Znidarsic een meeslepende thriller neergezet. Het is het derde deel van de trilogie rond rechercheur Bianca van Dijk. De uitverkorene zijn de vorige delen.
Net zoals bij de vorige twee delen is de plot gedetailleerd uitgewerkt, met veel aandacht voor de dader. Via flashbacks kom je meer te weten over diens verleden. Na een tijdje heb je wel een idee over zijn motief.
Het verhaal begint meteen spannend, met de dader die zijn eerste slachtoffer zoekt. Je zit direct in de juiste sfeer. Znidarsic slaagt erin om zijn beschrijvingen beeldend weer te geven. Dat maakt dat je het plegen van de gruwelijke moorden zo voor je kunt zien. Hier en daar zakt de spanning wel even weg, maar door de verschillende verhaallijnen en cliffhangers blijf je als lezer geboeid. Tot je naar het einde toe bijna van je stoel valt van verbazing.
Een van de drie verhaallijnen is het politieonderzoek waar Bianca en Joris mee belast zijn. Tegelijk worstelt Bianca nog altijd met haar eigen problemen. De spanningen in haar gezin blijven aanhouden, onder andere door haar vele werkuren, waarbij een trauma uit het verleden haar ook parten speelt. Via de nodige flashbacks krijgen we hier zicht op.
Aangezien Koud zonder jou het laatste deel van de trilogie is, hebben de vaste personages al hun eigen karakter, waardoor de evolutie niet meer zo groot is. Hoofdpersonage Bianca is een echte workaholic, ze stort zich liever op haar werk dan haar privéproblemen aan te pakken. Al lijkt er op het einde iets te veranderen, en doet ze ook haar best om eens iets leuks met haar gezin te doen.
Znidarsics speelt sterk in op de persoonlijkheid en het gedrag van de dader. Je ziet hoe zijn jeugd was, de band met zijn ouders, hoe hij opgroeide. Gedurende het hele verhaal zie je zijn evolutie tot wie hij nu is: een moordenaar zonder empathie. Dit tilt het verhaal absoluut naar een niveau hoger.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
