[Recensie] Deelnemers: Petra van der Berg, Ina van ’t Geloof- Beekman en Marjan Dekker-Scholten.
Samenstelling en begeleiding door Annelien Kruithof, Perfecte Buren.
Vol spanning zaten alle drie de deelnemers te wachten tot het boek Kamer 305 op de mat zou ploffen. Annelien las het boek net iets vooruit zodat ze voorbereid was en vragen kon gaan stellen. Ondertussen werd er een besloten groep op Facebook aangemaakt waarin we konden kletsen over dit boek en waarin een aantal vragen gesteld konden worden. Waar de een nog gauw een ander boek uit las voor ze kon beginnen in Kamer 305, had een ander het boek al na twee dagen uit. Gauw gestart met de leesclub dus!
Vraag 1. Wat vind jij van het begin van Kamer 305?
Marjan: In het begin moest ik even wennen, dat heb ik altijd als er wisselingen van perspectief voorkomen. Wel wilde ik doorlezen. Ik was geïntrigeerd en wilde graag weten hoe het verder zou gaan. Je wordt als het ware meegetrokken in het verhaal en ik wilde graag weten wat de volgende stap zou zijn en natuurlijk wat er nou gebeurd is en wie erbij betrokken is. Tijdens het eerste gedeelte vroeg ik mij wel af wat alles met elkaar te maken had, maar ook daarom wilde ik graag verder lezen.
Petra: Ik vind die perspectief- en tijdswisselingen juist spannend! En ze zijn duidelijk aangegeven.
Marjan: Helemaal mee eens, ik moet er alleen altijd even inkomen.
Ina: Ik vind het een intrigerend begin. Ben erg benieuwd hoe het precies zit. Wel vind ik de namen snel op elkaar volgen maar ik verwacht dat ik dat uiteindelijk wel op ga pakken.
Vraag 2. Wat vind je van de schrijfstijl van Yvonne Franssen?
Ina: Ik vind het fijn en vlot lezen. In het begin was het even lastig omdat je de personages nog niet kent, maar zodra die een plek hebben leest het lekker weg. Heerlijk, die korte hoofdstukken en dat je zelf toch dingen in gaat vullen en je vervolgens afvraagt of je goed zit. Yvonne weet je erg nieuwsgierig te maken.
Marjan: De schrijfstijl is helder en makkelijk te volgen. Er wordt niet teveel prijs gegeven maar wel genoeg om nieuwsgierig te blijven. Dat vind ik heel knap. In dit verhaal is het heel sterk dat er vanuit verschillende personen wordt geschreven en de onbekende persoon wordt op een heel goede manier opgebouwd. Ik vroeg me af of deze persoon een man of een vrouw was en natuurlijk werd ook de nieuwsgierigheid naar de relatie tussen alle personages groter.
Petra: Ik vond het mooie, korte stukjes en regelmatige wisselingen van het ‘vertelpersonage’ (inclusief de onbekende persoon) en terugblikken naar het verleden. Dat doet me veel denken aan haar vorige boek Schaduwen maar ook Op de vlucht van Sharon Bolton, welke ik kort hiervoor las, heeft die wisselingen. Ik vind het een fijne schrijfstijl die ook heel goed past want het houdt de spanning er heerlijk in!
Ina: Ik vind het qua hoofdstukken wel wat op M.J. Arlidge lijken, de schrijfstijl vind ik niet echt vergelijkbaar met iemand.
Marjan: Enige kanttekening vond ik wel het begin van het boek met de schakeling tussen Eva over haar jeugd en het verhaal van Kim en Martijn in het heden. Daardoor kostte het me wat moeite om de draad van het verhaal te pakken te krijgen.
Vraag 3. Welk personage in het boek sprak je het meeste aan? Of vond je het meest interessant?
Petra: Eva, zij lijkt oprecht betrokken bij verschillende personages die in het verhaal voorkomen. Natuurlijk had ik ook wel af en toe een gevoel van ergernis bij haar, maar Kim deed wel heel veel dingen die ik niet vond kunnen.
Ina: Ook Eva. Juist vanwege de manier waarop zij nadacht en dingen bij elkaar bracht. En hoe ze zelf op onderzoek uit ging. Ja, ik vond haar wel krachtig. Kim kwam op mij toch en stuk onzekerder over. Zij bleef maar twijfelen of ze dingen wel of niet zou vertellen.
Marjan: Ik vond juist de onbekende fascinerend! Mijn fantasie kreeg de vrije hand en ik heb verschillende ideeën gehad over het geslacht van deze persoon maar ook over welk personage het zou kunnen zijn. Pas later kreeg ik door wie het was en zelfs toen had ik nog een tijdje het gevoel dat er iets niet klopte. Ik vond Eva juist een stuk onzekerder overkomen dan Kim. Soms had ik bij Eva het gevoel van ‘make up your mind’ dus ja, wel enige ergernis naar haar af en toe.
Ina: De personages komen erg realistisch over en zouden zeker ook in het echte leven kunnen bestaan. Eva werd als het ware een soort vriendin met wie ik echt mee ging leven.
Vraag 4. Heeft de auteur jou goed kunnen verrassen met de wendingen in het verhaal of vond je (delen van) het verhaal voorspelbaar?
Marjan: Voor mij zat de verrassing in de grote onbekende. En natuurlijk de subtiele mededeling aan het eind. Ook de motivatie van de dader(s) vond ik heel bijzonder. Het geeft op een redelijk eenvoudige manier een goede bodem voor de fantasie van de lezer.
Petra: De auteur heeft mij zeker kunnen verrassen! Vanaf het begin zit je er middenin. Kim en Martijn plegen overspel, niet de beste basis voor vertrouwen misschien. Ze vertellen elkaar in ieder geval niet alles, wat spanning met zich meebrengt voor zowel henzelf als de lezer. De stukjes tussendoor vanuit de onbekende persoon houden de spanning er ook in.
Ina: Op zich heeft ze mij wel kunnen verrassen maar tegen het einde van het boek kon ik al wel uitvogelen hoe het zat. Aan het eind zat nog wel een goede verrassing!
Marjan: Wanneer je denkt dat je eruit bent wordt weer nieuwe informatie gegeven waardoor je toch weer gaat twijfelen. Ook dat maakt het verrassend.
En de laatste vraag! Heeft het boek aan je eerste indruk voldaan?
Ina: Ik vond de cover op zich wat saai. Zelf zou ik het boek in de winkel niet snel oppakken maar de flaptekst nodigde wel uit. Ik verwachtte een spannend boek en dat is ook uitgekomen. 4 sterren van mij voor Kamer 305!
Petra: Ik vind de cover juist wel spannend! Ook aantrekkelijker dan het vorige boek van Yvonne, Schaduwen. Ik zou hem dan ook wel hebben opgepakt in de winkel. Een geheimzinnig verlaten parkeerplaats voor zo’n (in mijn ogen) typisch Amerikaans motel, zo typerend voor anonimiteit en overspel of misdaad. Al geruime tijd keek ik uit naar dit boek, mede dankzij de filmpjes die Yvonne plaatste op social media. Dat vond ik fantastisch! Het boek heeft gelukkig aan de verwachtingen voldaan en krijgt van mij 5 sterren.
Marjan: Voor mij straalde de cover spanning uit. Dat maakte mij nieuwsgierig naar de achterflap. Hierop staat een fragment uit het boek. Dit geeft echter maar een klein deel van het verhaal weer en het is zoveel meer dan dat. Persoonlijk vind ik dat de achterflap daarom niet helemaal goed aansluit bij het boek maar in die zin werd ik dus wel weer positief verrast door het verhaal. Van mij krijgt het boek 4 sterren.
Petra: Op de cover wordt het boek een literaire thriller genoemd, maar voor mij is ‘literair’ een ongrijpbaar woord. Voor mij is het meer een psychologische thriller omdat je het verhaal vanuit de hoofden/gevoelens/beleving van verschillende personen leest en alle personen gaandeweg gaan twijfelen, aan zichzelf en aan de anderen: is die ander wel zo eerlijk en degene die ze denken? Op deze vraag ga je alleen antwoord krijgen wanneer je Kamer 305 zelf gaat lezen…
Ina, Petra en Marjan bedankt voor jullie deelname en enthousiasme tijdens deze leesclub!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
