"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Verzwegen

Donderdag, 14 december, 2017

Geschreven door: José Kruijer
Artikel door: Annelien Kruithof

Leesclub Verzwegen

Deelnemers: Yvonne Kraaij, Petra Van der Berg, Sabine Martinez en Annelien Kruithof
[Leesclub bespreking] Zijn de verwachtingen die je bij aanvang had uitgekomen?
Yvonne: Ik vond de cover spannender dan het boek uiteindelijk was. Mijn verwachting was dus hoger. De overgang van sommige fases vond ik soms niet kloppen. Het boek vond ik wel makkelijk lezen, want je stapt er zo weer in na een paar dagen niet gelezen te hebben.
Petra: Verwachtingen zijn prima uitgekomen. Verwachtte een lekker verhaal en dat is het ook. Heb er van genoten. Périne doet eerst wel heel stoer dat ze niemand nodig heeft en geen kinderen wil, maar ze is toch heel lief voor collega’s en hun kinderen. Verder vind ik het wel een mooi verhaal. Leuker dan dat de roze voorkant deed vermoeden.

Sabine: Ik vond het beter als ik verwacht had…. Eerst erger je je om Périne, maar dat trekt tegen het einde ook weer bij. Het einde vond ik mooi dat iedereen weer op zijn plekje komt. Een erg leuke schrijfstijl en het leest heerlijk weg. Niets is overdreven, dus je gelooft ieder woord. Dus ja, ik heb het met plezier gelezen en tevreden met het einde Annelien: Ja en nee. Ik was blij dat de nadruk in het verhaal niet steeds op parels lag, wat wel zo was op de achterflap. Ik had verwacht dat dit in het verhaal ook meer benadrukt zou worden. Mijn verwachting van de achterflap en vormgeving was dat het niet een gewone boekhandel hit zou zijn, het voelde wat goedkoop. Ook kreeg ik het gevoel dat de schrijfster heel veel ideeën had en dat ze teveel in dit ene boek wilde stoppen in plaats van een paar ideeën goed uitwerken. Ik zou willen dat ik enthousiaster was maar van de snelheid en humor die ik verwacht zie ik niet veel terug.

De eindconclusie van de leesclub:
Yvonne: Soms vond ik de overgang van de een naar de andere situatie te snel gaan, dat stoorde me wel tijdens het lezen. En richting het einde van het boek vond ik het wat afgeraffeld, dat vond ik jammer. De schrijfster had mijns inziens daar wat meer aandacht aan kunnen besteden. Wat me opviel in het boek is de kracht van de liefde en dat liefde onvoorwaardelijk is. Dat vond ik juist heel erg mooi. 3 sterren.
Petra: De hoofdstukken zijn kort waardoor je zo een heel eind weg leest. Een leuk boek, voor mij een lekker tussendoortje, even wat luchtigs na al de thrillers waar ik ook dol op ben. Een pareltje van 4 sterren.

Sabine: Op de cover staat mooi beschreven: “Liefde raakt verloren als je niet zegt wat je bedoelt”. Dat is in dit boek wel zeker van toepassing. Een klein minpuntje is dat het boek soms wat warrig overkomt, van de hak op tak springt. Ik heb het boek graag gelezen en het was beter als ik in eerste instantie had verwacht. Ik geef het 3,5 ster.

Boekenkrant

Annelien: Dit is het debuut van José Kruijer en het komt over alsof ze erg enthousiast aan het schrijven is begonnen en heel veel ideeën had voor haar boek. Dit is heel positief, maar ik denk dat het beter had uitgepakt als ze een aantal ideeën had bewaard voor haar volgende boek zodat het verhaal beter uit de verf was gekomen. De ideeën zijn nu onvoldoende uitgewerkt of afgeraffeld.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

De weddenschap

Manzanilla