Nieuwe bundel interviews met krachtige vrouwen
[Recensie] Wat een prachtige, krachtige vrouwen komen er bijeen in Lefwijf 2 en zo divers! Van een advocate tot een slachtoffer van partnergeweld, van een coach tot een hoteleigenaar, zij hebben allemaal hun eigen verhaal en dat verhaal vertellen ze in dit boek. Hun verhalen hebben één belangrijke gemeenschappelijke deler: LEF! Het lef om het heft in eigen handen te nemen wanneer de situatie daarom vraagt. Het initiatief nemen en een eigen koers inslaan.
Met dit boek vormen deze 50 vrouwen, die eerder lef toonden en het nu weer doen door hun verhaal voor de bühne te vertellen, een ware ode aan de vrouw. Vastberaden en vaak door schade en schande wijs geworden, geven zij vorm aan hun leven. Altijd staand in hun vrouwelijke kracht. Ook nemen zij de wereld rondom hen mee omdat zij een bron van ervaring, kennis en inspiratie zijn. De verhalen in Lefwijf 2 zijn bijeen gebracht door Lucinda Douglas, levenskunstenaar en ondernemer.
“De rouw was zó rauw; hij sneed door mij heen, maakte mij kleurloos en de wereld om mij heen zwart. Het enige dat ik kon, was daaraan toegeven. Dat past ook bij mij. Ik ga er volledig voor, van de liefde tot het verdriet.”
Dit boek is een prachtig en vooral inspirerend geheel geworden. De verhalen van de 50 vrouwen die aan dit boek meewerkten zijn heel divers, maar ze kozen stuk voor stuk voor zichzelf en voor een radicale verandering. Niet zomaar, niet over één nacht ijs en soms door de omstandigheden ingegeven, maar ze déden het toch maar. Soms ging dat gepaard met twijfels, emoties, fouten maken en doorgaan. Vooral dat laatste: doorgaan, verdergaan, ánders gaan… dat hebben zij met elkaar gemeen.
“Communiceren onder druk, praten als het spannend is of hulp vragen; het ging mij dus niet zo gemakkelijk af. Ik heb het niet geleerd. Ik bevroor. Het zit niet in mijn DNA. Het heeft mij te lang in niet-voedende samenwerkingen of vriendschappen gehouden, veel stress bezorgd en bijna mijn huwelijk gekost. Want ik vond harmonie belangrijk. Ten koste van wat? Authenticiteit, vrijheid, eigen grenzen en identiteit.”
Plaatsvervangende trots bekruipt mij, trots dat ik ergens, een heel klein beetje bij hen hoor. Tenslotte ben ik ook een vrouw en hopelijk ergens ook een lefwijf!
—
Eerder verschenen op Hanneke Tinor-Centi
