Lees en herlees deze verhalen
[Recensie] In Het laatste voorjaar van Minke Douwesz neemt de hoofdpersoon een paar boeken mee op fietsvakantie, waaronder Lettipark. Ik vind dat een slimme keus, want elk van de verhalen in deze bundel kan je beschouwen als een miniroman.
Judith Hermann weet met een paar zinnen een sfeer te schetsen. Maarten Elzinga heeft het boek goed vertaald uit het Duits. Ondanks de lengte van de verhalen, van zes tot twaalf bladzijden, is er ruimte voor details. Soms beslaat een verhaal wel een half leven en iemand blikt terug op een bepaald aspect daarvan.
Het klinkt misschien gek bij een verhalenbundel, maar het kost wat tijd om erin te komen. Pas over de helft begin je te beseffen hoe goed dit is. Bij herlezing begint het te wennen. En om langer te kunnen nadenken over hoe dit over te brengen. Het is lastig te duiden waarom dit zo goed bevalt.
Relaties tussen twee mensen
Alle verhalen gaan over de relatie tussen twee mensen. Ze ontmoeten elkaar voor het eerst of kennen elkaar al hun hele leven, zijn familie of vrienden. Bij de tweede lezing voel ik de emotie onder de droge stijl beter.
Ontroerend is het verhaal over een vrouw die voor de laatste keer op bezoek gaat bij haar vader, die zijn hele leven psychiatrische klachten heeft gehad en vaak opgenomen is geweest. Daarna komt het titelverhaal ‘Lettipark’, dat te onsamenhangend is, te fragmentarisch. Misschien is er te veel uit geschrapt.
Psychoanalyse
Twee vriendinnen bezoeken zelfde psychiater voor psychoanalyse in Dromen. De dokter geeft hints door bepaalde literaire romans op zijn bureau te leggen, tenminste, zo vat de hoofdpersoon dat op.
In Oosten gaat een echtpaar naar Odessa met de trein. Op het station staan oude vrouwtjes die kamers aanbieden. Ze kiezen er eentje uit, die hun leidt naar een donkere barak. De buurvrouw is een blonde vrouw met hoge hakken.
“Je kunt alles in het leven bijna altijd op verschillende manieren bekijken. Maar hier lukt dat niet.”
De voorkant van het boek is effen groen zonder plaatje of foto. Dit is toch wel erg karig. En die letters zo door elkaar werken ook niet Het lijkt of er ‘Pletti’ staat. Deze sterke verhalenbundel verdient echt meer. Dus laat je niet leiden door de saaie omslag, maar lees deze verhalen en lees ze nog eens.
—
Eerder verschenen op Lalagè leest
