Pijn in je hart
[Recensie] Wat is liefdesverdriet? Het een wrangzoete ziekte die dit prentenboek doordrenkt. Lucia Zamolo schreef en tekende het boek en onze eigen Pim Lammers vertaalde het vanuit het Duits. Het heeft een aparte sfeer, die zich het best laat omschrijven als onaf. Alsof iemand een aantal ideeën voor een verhaal opschrijft. Uit de losse pols, grofweg, met zwevende stukken tekst.
Tekeningen en tekst lijken nog het meest op een puberagenda. Grove, niet erg professionele tekeningen van menselijke figuren en situaties wisselen elkaar af met handgeschreven tekst vol ballonnetjes, terzijdes en – soms grappige – kwinkslagen. Een ietwat controversiële stijl die niet alle lezertjes zal aanspreken; voor anderen weer razend origineel en baandoorbrekend.
Waar dat allemaal over gaat, is meteen de titel: liefdesverdriet. Of Lucia Zamolo daarin ervaringsdeskundige is weten we niet, maar ze vat het algehele gevoel goed samen: alsof een olifant op je borst ligt. Dat is toevallig ook de Duitse titel: ‘Elefant auf der Brust’.
Houtjetouwtje-stijl
Er zou niks mis mee zijn geweest om die titel te gebruiken in plaats van het wat saaiere ‘Liefdesverdriet en andere ongemakken’, maar vertaler Pim Lammers had daar vast zijn redenen voor. Hij gebruikt de olifant-uitdrukking nog wel een keer verderop in het boek, en de rest van de tekst is zoals altijd helder, nauwgezet en puntig vertaald.
Het boek is ondanks de houtjetouwtje-stijl zeer serieus. Zamolo haalt bij het delven naar de oorsprong van haar liefdesverdriet diverse bronnen aan. Beroemde meesterwerken uit de kunst zoals de Keltische legende ‘Tristan en Isolde’ en de klassieker ‘Het banket’ van Plato. Ook noemt ze fysieke oorzaken die een liefde kunnen versjteren, zoals de menopauze.
Tegenover de zware wijsheden contrasteren de flieberige tekeningen en vlotte quotes lekker. Het laat zien waar het om gaat: waarom heb ik dat verdriet. Maar ook weer niet té diepgaand:
“NIEMAND kan je nu helpen.
En al helemaal OUDERS niet!
Wat snappen die daar nou van?
LIEVERD, het eten is klaar!
Kom je?
Papa heeft spaghetti
carbonara gemaakt
Voor jou zelfs vegan!”
Op een leuke, speelse manier gaat de lezer mee in de emotionele achtbanen die liefde kan veroorzaken. Met lekker veel informatie. Zo veel, dat minstens drie keer doorlezen aanbevolen wordt om alle nuances mee te pakken.
—
Ook verschenen op Nico’s recensies
