Niet origineel genoeg
Wie weleens een prentenboek leest, zal het concept bekend voorkomen. Het is ‘de herhaling van zetten’. Het gaat als volgt. Je maakt een compact verhaal met een korte, eenvoudige clou. Die herhaal je dan, steeds met een kleine andere verandering in het proces.
Een uitmuntend voorbeeld daarvan is een prentenboek van een mol die elke keer als hij boven de aarde komt, op zijn kop gepoept wordt. Zeer succesvol doordat de kleintjes het concept ‘poepen’ al kennen als een beetje vies woord. En de mol elke keer weer een drol van een ander dier op zijn hoofd gelegd krijgt. Origineel en humoristisch. En een verkoopsucces.
We gaan heel vaak een leeuw niet zien
Deels het tegenovergestelde treffen we aan in dit prentenboek. De titel verraadt al hoe de vork in de steel zit. ‘Maar de leeuw was er niet.’ En inderdaad, we gaan heel vaak een leeuw niet zien.
Hoe vliegen schrijver en tekenaar dit aan? Eerste plaat – over twee pagina’s – toont een dierentuin. We zien giraffen boven het hek uitsteken, pinguins op een ijsberg staan, en een vader en zoon hand in hand wegwandelen.
Linkerpagina:
Vader: “Zo jongen, dat was fantastisch! Al die leuke dieren.
Zoon: “-Bwah, … niet zo leuk, papa.”
Vader: “Hoe! Niet zo leuk?”
Rechterpagina:
‘DE LEEUW WAS ER NIET.’
En daarna? U raadt het al – een repeterende tagline, een opgewekte vaderstem, een steeds meer teleurgestelde kinderstem: ‘De leeuw was er niet’. Bof.
Gelukkig zijn de tekeningen wél geweldig. En leuk, en kleurig, en levendig, en verrassend, daardoor toch nog maximale bonuspunten binnenslepend. We kunnen onze ogen feesten aan heerlijk wollige olifanten met verbaasde oogjes, een prachtige beren-foodtruck, een fijn mediterraans schapentafereel met bijbehorende bomen, een zinderend gele hemel en nog veel meer. Genoeg om te compenseren. Zodat u toch nog kunt genieten, lieve lezer.
Leesfragment
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow.
