Je bent nooit alleen
[Recensie] Mannetje Jas is een mooi verhaal over verlangen, hoop en doorzettingsvermogen. Al lijkt iets nog zo donker en uitzichtloos er gloort altijd licht aan het einde van de tunnel. Blijf zoeken, geef nooit op. Er is altijd iemand die je begrijpt en kan verwarmen. De mooie en kleurrijke illustraties nemen je bij de hand en leiden je door dit ontroerende verhaal.
Het werk van Sieb Posthuma (1960-2014) is omvangrijk en gevarieerd. Hij was onder andere schrijver en illustrator van prentenboeken en maakte omslagen voor boeken. Posthuma illustreerde daarnaast voor verschillende dag- en weekbladen. Bij het grote publiek is hij vooral bekend van de vrolijke tekeningen voor kinderen. In 2001 verscheen Posthuma’s eerste zelfgeschreven en -getekende prentenboek, over de grappige foxterriër Rintje. Posthuma ontving tijdens zijn loopbaan diverse prijzen, waaronder twee Gouden Penselen.
“Er was eens een mannetje dat het altijd koud had”. Zo begint het verhaal van Mannetje Jas. Een verhaal over eenzaamheid, twijfel en verlangen naar verandering. Hij is niet blij, weet niet goed wat hij moet doen. Uiteindelijk schraapt hij al zijn moed bij elkaar en trekt de stoute schoenen aan. Hij gaat er op uit, op zoek naar oplossingen voor zijn probleem. Maar maakt hij wel de juiste keuzes? Teleurstelling ligt op de loer. Uiteindelijk wordt Mannetje Jas door iemand een handje geholpen en heeft zijn zoektocht eindelijk succes. Het leven lacht hem weer toe.
Een aandoenlijk prentenboek. De jas als metafoor voor geborgenheid. Een mooie zoektocht naar warmte en genegenheid. De fantasierijke illustraties van Posthuma dragen zeker bij aan het leesplezier.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
