Vernietigde levens
“Conventies, meningen van anderen, de wet, al die zaken schijnen lachwekkend tegenover je verlangen, je drang om bij je geliefde te zijn.”
[Recensie] De korte inhoud van Mijn politieman intrigeerde mij meteen. Ik ben helemaal niet thuis in de filmwereld, maar blijkbaar pronkt dé Harry Styles op de cover. Misschien verwachten sommige lezers een zeemzoet verhaal, maar dat is Mijn politieman absoluut niet. Wel intens, tragisch.
Brighton, midden jaren vijftig vorige eeuw.
Incident
Al sinds haar prille jeugd is Marion verliefd op Tom, de broer van haar vriendin Sylvie. Als Tom legerdienst heeft verliezen ze elkaar een tijdje uit het oog. Ze zien elkaar pas drie jaar later terug. Ondertussen is Marion lerares en Tom politieagent. Marion voelt de vonk nog steeds, zeker als Tom haar zwemlessen geeft. Maar zijn de gevoelens wederzijds? Tijdens een klein incident komt Tom in contact met Patrick, die in het kunstmuseum werkt. Marion ziet dit aanvankelijk als een hechte vriendschap tussen de twee mannen, maar in het geheim hebben ze een relatie. Pas nu haar huwelijk met Tom komt Marion achter de waarheid.
Het verhaal begint bij het einde, een originele opbouw. In 1999 vertelt Marion haar verhaal aan Patrick, op papier. Naar het einde toe kom je te weten waarom. De geschiedenis wordt gereconstrueerd met ook fragmenten uit een schrift van Patrick. Hoewel het verhaal eigenlijk om Tom draait, krijgt hij geen stem. Als lezer vraag je je constant af wat er is gebeurd, hoe alles is verlopen tussen deze drie personages.
Homoseksualiteit
In deze psychologische roman zijn de emoties zo voelbaar. Hoe gaan ze om met deze bijzondere situatie? Zowel Marion als Tom kijken in het begin enorm op naar Patrick. Hij is charmant, invoelend, erudiet. Tom worstelt enorm met zijn gevoelens. Zijn reputatie bij de politie moet vlekkeloos zijn. Hij denkt dat een huwelijk een goed compromis is. Marion verdringt de waarheid, totdat de homoseksualiteit echt wordt uitgesproken.
De keuzes die gemaakt worden lijken onbegrijpelijk, maar toch passen ze binnen de onverdraagzame en verstarde maatschappij. De liefde die de hoofdpersonages voelen wordt bestraft, er worden dingen gedaan en gezegd met zeer zware gevolgen. Als lezer voel je onmacht, onbegrip, woede. Maar niemand is zonder fouten. Of toch?
Mijn politieman is een tragisch verhaal over drie mensen die hunkeren naar hun geliefde.
—
Eerder verschenen op Boekensite Gent
