"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Naamloos

Dinsdag, 21 juni, 2022

Geschreven door: Alice Turner, Alice Turner Turner
Artikel door: Silke Wimme

Korte thriller, met potentieel

[Recensie] Naamloos is de eerste thriller van Alice Turner. Er is bitter weinig over de auteur te vinden, waardoor men nog nieuwsgieriger wordt naar deze auteur. Deze keer geen thriller waar een norse, bikkelharde rechercheur zoek gaat naar een misdadiger maar een politiefotografe die het heft in eigen handen neemt.

Wanneer Reynou, fotograaf bij de London Metropolitan Police, het graf van haar overleden echtgenoot bezoekt, ontdekt zij een hoofd en een lichaam omringd met rozenblaadjes. Deze resten liggen op het graf van een onbekende. De shock is groot wanneer blijkt dat het hoofd en lichaam van twee verschillende personen is. Bovendien is het hoofd van een moord die twintig jaar geleden reeds gepleegd werd en waarvan de dader gearresteerd werd. Het lichaam is van Maggie, een jonge onbezonnen vrouw. Atticus, met wie Reynou een affaire had, wordt op de zaak gezet, wat het geheel nog complexer maakt. Reynou bijt zich ook vast in de zaak en gaat op zoek naar de dader.

Dit boek laat zijn lezers achter met een dubbel gevoel. Het is dun en de eerste honderd pagina’s zijn subliem. De auteur heeft een beeldende schrijfstijl en hecht veel aandacht aan haar personages. Eenmaal ik in het boek begonnen was kon ik het niet meer opzij leggen. Wanneer je midden in het verhaal zit en merkt dat je nog maar een vijftigtal pagina’s te gaan hebt begin je je vragen te stellen. Mijn eerste idee was dat er iets fout was gelopen met het uploaden op mijn e-reader, dat door een technisch issue ik niet het volledige boek gedownload had. Daarna dacht ik dat het geen volledig verhaal zou zijn, maar het vervolg en de plot in een tweede boek aan bod zou komen. Ik begreep maar niet hoe de auteur in een vijftigtal pagina’s de plot nog kon uitwerken?

Jammer genoeg, wordt na de eerste tweehonderd pagina’s, waarbij de spanning te snijden is en het verhaal ingenieus ineen, de plot in een vijftigtal pagina’s afgehaspeld. De schrijfstijl slaat over, van een mooie beeldende stijl naar een slordige, snelle schrijfstijl. Dit is teleurstellend, het lijkt wel alsof er twee auteurs aan het boek hebben geschreven waarbij de tweede auteur het er zich snel vanaf wilde maken.

Jammer van het slordige einde, anders had ik dit boek zeker hoger gewaardeerd.

Eerder verschenen op Perfecte Buren.


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.