Hartverwarmende feelgood
[Recensie] Maggie komt uit een verbroken relatie maar geeft de hoop op liefde niet op. De klok tikt behoorlijk want ze heeft een kinderwens én ze is 36. Haar werk als modeontwerper is leuk, ze heeft lieve vrienden om zich heen, maar ze wil zich graag settelen en genieten van al het andere moois dat het leven te bieden heeft. En in haar optiek is dat het hebben van een eigen gezin.
Op jonge leeftijd verloor ze haar ouders en de drang om zelf te ervaren wat het is een eigen familie om zich heen te hebben is duidelijk aanwezig. Nu ze geen man meer in haar leven heeft en zelfs haar kat haar heeft teleurgesteld besluit ze een hond te adopteren. Een knuffelige viervoeter die onvoorwaardelijk van haar zal houden en haar niet in de steek zal laten is precies wat ze nodig heeft.
Will had een glansrijke carrière in de internationale bankwereld en is nu terug in Londen vanuit New York. Niet alleen om te helpen in het familiebedrijf Bloom & Family maar ook om uit te vogelen hoe nu verder in zijn leven. Relaties liepen op niks uit want Will kon en wilde zich niet binden. Het aangaan van emotionele verbintenissen is niet zijn sterkste kant. Omdat hij van dichtbij heeft ervaren dat liefde ook veel pijn kan opleveren heeft hij een muur opgetrokken die voorzichtig moet worden afgebroken. Zelfs Will moet erkennen dat het zichzelf binden een steeds hogere drempel is geworden.
Eenmaal Maggie haar zinnen heeft gezet op de witte stafford Blossom loopt ze tegen een aantal praktische problemen aan. In het dierenasiel komt Will op dat moment als geroepen en heel spontaan besluiten ze om samen, twee totaal onbekenden, Blossom te adopteren want ook Will is op slag verkocht. Deze jonge hond heeft een traumatische start in het leven gekend en is er letterlijk door getekend. Zowel Will als Maggie vallen als een baksteen voor het beestje en gaan met elkaar in zee.
Vanaf het moment dat Will en Maggie elkaar in het asiel ontmoeten ben ik gefascineerd door de wisselwerking tussen de twee. Wat vooral interessant is dat ze geen flirtende twintigers zijn maar volwassen -late- dertigers die in een levensfase zijn gekomen waarin allesbepalende keuzes worden gemaakt. Ze hebben beide hun bagage en levenservaring die hun heeft gevormd en gebracht tot het punt waarop ze nu zijn beland. En dat maakt hen tot levensechte personen met herkenbare problemen.
Sarra Manning heeft een heerlijke feelgood geschreven en daarin tegelijkertijd een aantal maatschappelijke issues besproken. Dat maakt het verschil tussen de vele dertien in een dozijn romannetjes en een échte feelgoodroman. Ik kan daar oprecht van genieten. Daarom was dit boek dan ook in no time uit. Niet weg te leggen omdat je wil blijven lezen en genieten van alles wat er gebeurt. Want dat is nogal wat! En wát een herkenning ook! Het was ronduit hilarisch om te lezen dat ik niet alleen sta in mijn overdadige (lees overdreven) liefde voor mijn hond. Maggie en Will gaan allebei op hun eigen manier voor de bijl en dompelen Blossom in hun affectie. Te grappige situaties die voor hardop lachen hebben gezorgd volgden maar ook de emotionele kant was herkenbaar. Maar er is gelukkig meer dan hond alleen in dit verhaal. Familie en vrienden komen ruim aan bod, met zowel hun mooie als minder mooie kant. Met een lach en een traan word je als lezer meegevoerd in deze warme omgeving.
De auteur laat zien hoe het is om eind dertig én single te zijn in deze tijd. Vooral voor vrouwen met een kinderwens is tijd een issue en daar heeft Maggie ook mee te maken. Vanaf het moment dat Blossom haar opwachting maakt in haar leven, maar ook in dat van Will, raakt het leven op diverse vlakken in een stroomversnelling. Omdat Manning per hoofdstuk van perspectief wisselt ligt het tempo dan ook lekker hoog. Hier en daar met heerlijke clichés en hopeloos leuke scènes. Vooral vanaf het moment dat Will en Maggie behalve Blossom ook elkaar gaan zien. De romantische zielen onder ons zullen hiervan genieten, zeker weten!
Ik had deze feelgood veel te snel uit, helaas. Het is een mooi verhaal waarin iedereen de hoop op liefde met elkaar gemeen heeft. Zowel mens als dier. Vier sprankelende sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
