Marcus Bakker (1923-2009), communist en parlementariër
[Signalering] Bij de installatie van Marcus Bakker (1923-2009) als Tweede Kamerlid liep nog een groot deel van die Kamer demonstratief weg – het was net na de Hongaarse opstand in 1956. In 1991 werd er bij de nieuwbouw van het parlementsgebouw een zaal naar hem vernoemd. Bakker was als jongeling een vrijgevochten liefhebber van literatuur, maar zijn plan om Nederlands te gaan studeren werd doorkruist door de Tweede Wereldoorlog. Via zijn vader belandde Bakker in het communistische verzet en werd lid van de CPN. Hij groeide snel uit tot een van de leiders in de communistische verzetsbeweging. Na de oorlog werd hij hoofdredacteur van De Waarheid en fractievoorzitter van de CPN. Daarnaast groeide hij uit tot een gevreesd en welsprekend Kamerlid, die ten tijde van de Koude Oorlog door zijn politieke collega’s én door de veiligheidsdiensten met argusogen gevolgd werd.
Bakker speelde een sleutelrol bij interne twisten binnen zijn eigen partij, waarover biograaf Molenaar uit eerste hand kan schrijven. Bakkers ideologische drijfveren geven de biografie zo een vruchtbare historische spanning. Het relaas van Molenaar is hier en daar wat onevenwichtig, maar zijn algehele reconstructie van Bakkers persoonlijke leven in combinatie met zijn activiteiten als bestuurder en Kamerlid maken dat meer dan goed.
—
Eerder verschenen in Geschiedenis Magazine
