“Ze voelde een koude wind en probeerde haar armen op te willen om die te omhelzen”
Het avontuur in De IJskinderen is gebaseerd op het sprookje De sneeuwkoningin van Hans Christian Andersen. In het park dichtbij het huis waar Bianca woont, wordt een bevroren Finn gevonden. Finn is het broertje van Bianca. Zijn hart klopt nog, maar hij lijkt in een andere wereld te wonen. Bianca gaat op onderzoek uit en komt erachter dat het zilveren boek dat Finn meenam uit de bibliotheek, er iets mee te maken heeft. Niemand wil haar geloven en in de tussentijd zijn er steeds meer kinderen die bevroren in het park gevonden worden.
Bianca besluit op onderzoek uit te gaan en komt uiteindelijk zelf terecht in een winterwonderland, in het ijssparrenbos. Samen met rendier Pordis probeert ze haar broertje Finn te vinden en bevrijden.
Voetstuk van ijs
Alle kinderen die bevroren gevonden worden, staan op een voetstuk van ijs. In dit voetstuk staat een magische tekst, met een onheilspellende klank:
“Donk’re dagen worden warm
winter laat zich verjagen.
Ijs smelt en wordt weer water in deze hete dagen.
Als seizoenen veranderen
moet er wat worden gedaan.
Met harten van kinderen kan winter blijven bestaan.”
Wanneer Bianca op zoek gaat, komt ze uit bij boekbinderij Donsregen. Een heel koud gebouw met ramen van ijs! Daar staat een groot apparaat, en worden de boeken gemaakt die de kinderen in ijs laten veranderen. Deze operatie wordt uitgevoerd door 4 kinderen, die zich gezamenlijk verkleden tot 1 grote man met een hoge hoed op. Wanneer Bianca hen af aan het luisteren is, hoort ze dat ze dit doen voor iemand anders: “Ze zal er blij mee zijn, ze zal er vrij door zijn”.
De IJskinderen is met vaart geschreven met veel spanning, als een zoektocht. Dit zorgt ervoor dat je steeds verder wilt lezen, wilt weten hoe het avontuur verder gaat en waar alle kinderen naartoe zijn gegaan. De liefde van Bianca voor haar broertje Finn is ontzettend groot, dat wordt mooi weergegeven, een belangrijk onderwerp in dit boek.
De schrijfstijl van M.G. Leonard is prachtig en heel beschrijvend. De beelden zie je eigenlijk zelf ook zo voor je, je voelt bijvoorbeeld bijna het praten van de sneeuwkoningin alsof ze praat tegen jou. De illustraties van Penny Neville-Lee zorgen voor een extra vertaling van het verhaal in beeld, zodat je kunt zien hoe de personages en de wereld om hen heen eruit zien, maar zeker ook de totemdieren van de kinderen in Winterdam.
Winterdam
Wanneer Bianca uiteindelijk kiest zelf ook bevroren te worden door een boek in handen te nemen, komt ze terecht in Winterdam. Deze magische wereld zorgt ervoor dat ze een deel van haar herinneringen kwijt is, maar niet alles. Helaas herkennen haar vrienden en haar broertje haar niet, wat laat zien hoe de sneeuwkoningin hen in haar macht heeft. Finn spreekt zelfs over Bianca dat zij haar zus niet is, dat hij twee andere zussen heeft.
Het gevoel van machteloosheid en verdriet in dit stuk wanneer Bianca eindelijk haar broer heeft gevonden, is zeer voelbaar. Knap hoe dit omschreven wordt door auteur M.G. Leonard.
Het avontuur vervolgt, want eigenlijk mag Bianca helemaal niet in Winterdam zijn, ze vormt een gevaar rondom het plan dat daar is uitgedacht…
Een spannend avontuur in sprookjessfeer!
Leesfragment
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
