"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Recensie: De kleuren van licht

Woensdag, 7 februari, 2024

Geschreven door: Victoria E. Schwab
Artikel door: Sanne de Jong

Een fantastisch slotstuk

De kleuren van licht is het derde deel in de Schemering-trilogie. Het was het laatste deel van de serie, totdat Schwab een vierde deel in deze serie schreef. Toch vormt De kleuren van licht een slot en bevat het antwoorden op vragen. Het is daarom een geweldig slotstuk op een bijzonder, avontuurlijk en magisch verhaal. 

Onverslaanbaar
De zwarte magie in de vorm van Osaron neemt heel Rood Londen over. Vele mensen zijn niet tegen zijn kracht bestemd en hij neemt hun geesten over. De Antari doen alles wat ze kunnen om de inwoners van Londen te redden, maar Osaron lijkt niet te verslaan. In De kleuren van licht spelen Lila, Rhy, Kell, Holland en Alucard allemaal een hoofdrol. Samen zetten ze alles op alles om te redden wat hun dierbaar is.

V.E. Schwab (1987) was eigenlijk van plan om astrofysica te gaan studeren, maar besloot om toch wat anders te gaan doen nadat ze kunst- en literatuurlessen had gevolgd. Daar zijn vele lezers haar dankbaar voor. Naast de Schemering-trilogie schreef ze de standalones Gallant en Het onzichtbare leven van Addie LaRue en de serie Cassidy Blake voor een wat jongere doelgroep.

Een sterke start
Het vorige deel eindigde met een gigantische cliffhanger, waardoor je vanaf het begin van dit boek er meteen middenin zit. De spanning is goed voelbaar, wat zorgt voor een sterke start van dit ruim zeshonderd bladzijden tellende verhaal.  

Yoga Magazine

Wat in het begin van het verhaal ook opvalt, is dat er nog wat foutjes inzitten. Het had bij de uitgave van deze prachtige hardcover zorgvuldiger herzien moeten worden. Het meest zonde is natuurlijk de fout op het omslag, waar Anoche staat in plaats van Anoshe. Gelukkig maakt dit het verhaal er niet minder op.

Het einde nabij
Het verhaal leest onwijs snel. Het is knap vertaald, want de snelheid zit er nog steeds goed in en het leest heel vloeiend. Er gebeurt, net als in het tweede boek, niet ongelofelijk veel, maar wat er gebeurt is heel spannend. Je voelt aan alles dat het einde nabij is. Verder leer je meer over het verleden van Holland: welke drie mensen hij gedood heeft voordat hij aan de macht kwam en hoe dierbaar deze mensen voor hem waren, hoe hij in de macht van de Danes kwam en hoe hij uiteindelijk is geworden wie hij nu is. Dit is interessant om te lezen, want op deze manier leer je Holland beter kennen en begrijp je hem beter. Rond de laatste tweehonderd pagina’s barst het verhaal los en gebeurt het ene na het andere. Hierdoor kan je het verhaal pas wegleggen als je het uitgelezen hebt.

Het boek is mooi vormgegeven. Passend bij het eerste en tweede deel is het boekblok bedrukt met de straten van Londen, dit keer in een rode kleur. Op het omslag staat onder een kroon het woord anoshe. Een woord wat ‘tot ziens’ betekent, maar wat zo veel meer omvat:

“Bij het vertrek van een vriend die waarschijnlijk niet terug zou komen, zeiden ze anoshe. Als een dierbare op sterven lag, zeiden ze anoshe. Als lijken werden verbrand, lichamen werden teruggegeven aan de aarde en zielen aan de stroom, zeiden de rouwenden anoshe. Anoshe bracht troost. Hoop. De kracht om los te laten.”

Schwab weet hoe je stukjes fantasie in het verhaal moet brengen die je als lezer niet verwacht, maar waar goed over nagedacht is en die passen in het verhaal en de bedachte wereld. Daarnaast weet ze in dit deel alle Londens erbij te betrekken. Het blijft nooit slechts bij één deel, het is een zeer compleet verhaal. Schwab laat het lijken of dat wat er gebeurt het enige mogelijke is wat er kon gebeuren. Hierdoor geloof je alles wat ze schrijft. Op naar het vierde deel in deze geweldige serie!

—  

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow