De wonderbenen van Umberto en de benen van zijn zusje
“Met een uitgebreide serie Italiaanse scheldwoorden werd de smerige straathond uit de schone winkel van signora Stella gejaagd”. En dat ziet Umberto die net een verroest blikje in het midden van de fontein heeft weten te schoppen.
De straathond raakt het hart van Umberto. De hond zou een maatje kunnen worden voor zijn zieke zusje dat altijd aan haar bed gekluisterd is. Maar ja hoe moet de familie van Umberto de hond te eten geven als ze het zelf niet al te breed hebben.
Het verhaal van Umberto in Mirana (deel I)
Zo word je het verhaal van Umberto ingezogen. De Italiaanse sfeer, de vriendschap met de hond, de liefde voor zijn zusje, maken dat je door wil lezen.
Vooral het ogenschijnlijk onbeduidend, verroeste blikje vertelt al veel over Umberto. Later lezen we dat Umberto heel veel oefent met blikjes en dat hij die behendigheid kan inzetten bij de voetbalclub van Mirana.
De arts van zijn zusje is ook de voorzitter van de voetbalclub waar Umberto bij speelt. En deze arts weet een scout aan te trekken die geld betaalt voor Umberto. En met dat geld kan Umberto er voor zorgen dat zijn zusje de juiste behandeling krijgt.
Dan gebeurt er iets ongelooflijks op klaarlichte dag. Umberto wordt ontvoerd. Door de maffia. Een man die de maffia vertegenwoordigt, dreigt dat als Umberto naar Turijn gaat, zijn zusje gevaar loopt.
Lukt het Umberto om het geld voor zijn zusje in te zetten en toch naar Turijn te gaan om daar te voetballen?
Spannend
Het dreigement van de maffia maakt het boek nog spannender. Zelfs signora Stella wordt bedreigd. De bedreiging heeft ook weer te maken met Umberto.
De zus van signora Stella speelt een rol in het leven van Umberto in Turijn. Dat Umberto de maffia kan omzeilen om toch een plekje te veroveren in het voetbalelftal in Turijn, heeft hij te danken aan mensen om hem heen. Geen leeftijdsgenoten maar volwassenen. Dit maakt de wereld van Umberto en zijn avonturen nog spannender.
Dat betekent nog niet dat hij in Turijn van de maffia af is, te lezen in het tweede deel “Turijn”, ook zo spannend.
Heel prettig is de uitleg van woorden aangeduid met *. Je leest als het ware door en hoeft niet voor de betekenis achter in het boek zoeken. Bijvoorbeeld uitleg over het gebruik van de gulden of de ‘ouderwetse’ telefoon. De informatie is helder en kort beschreven.
De illustraties van Peter van Straaten zijn daarbij aanvullend. Zie de illustratie die het gebruik van de ‘ouderwetse’ telefoon toont.
Alhoewel De wonderbenen van Umberto van Ton Oosterhuis is uitgebracht in 1965, is het een boek dat vlot wegleest, en je als lezer meeneemt in de ‘voetbalwereld’ van Umberto vol spanning en avontuur. De liefde voor zijn zusje maakt dit ook een ‘warm’ boek. De voetbalheld die alleen voor het geld gaat om zijn zusje de dure medische hulp te bieden die zij nodig heeft.
En natuurlijk zijn al die spannend beschreven acties van de aanloop naar een doelpunt van alle tijden. Geen wonder dat het boek werd bekroond (1966) door de Rotterdamse kinderjury als beste boek van dat jaar (de voorloper van de Gouden Griffel).
Een boek dat maakt dat je tijdens het lezen de beelden bijna voor ogen ziet door hoe Oosterhuis het verhaal vertelt.
Om de sfeer te proeven, hierbij een leesfragment. Daarna wil je niets anders dan doorlezen!
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
