"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Recensie: Een stroopgraf voor de bij

Zondag, 29 oktober, 2023

Geschreven door: Tom Hofland
Artikel door: Laura van de Bult

Een mooie, grappige verhalenbundel

Een stroopgraf voor de bij is een boek van Tom Hofland met tien korte verhalen waarin de auteur in elk verhaal een ander thema behandelt. Sommige verhalen zijn maar tien pagina’s, andere rond de twintig, wat voor een prettige afwisseling zorgt. Sommige verhalen beginnen heel vaag, dus je wordt gedwongen verder te lezen om erachter te komen wat er aan de hand is. 

Pruik
De bundel opent met De pruik. We ontmoeten Yorgos en hij krijgt een vreemde soort therapie van Kris, waarbij Kris Yorgos’ kinderkamer na heeft gemaakt en de actrice Risha een pruik geeft om Yorgos’ moeder te spelen. Hoewel Kris een heel script heeft, besluit Risha Yorgos te omhelzen. De knuffelsessie is niet wat Kris voor ogen had waardoor er ruzie uitbreekt. Risha loopt het gebouw uit en Yorgos loopt achter haar aan. De twee praten met elkaar en Yorgos vertelt Risha dat zijn moeder overleden is. Maar wanneer een half jaar later Yorgos jarig is, vertelt hij Risha dat hij zijn moeder wil bezoeken. 

De pruik is een bitterzoet verhaal over de band van een volwassen man en zijn moeder. Yorgos, hoewel hij pijn met zich draagt door wat zijn moeder heeft gedaan, wil dat zijn moeder weer in zijn leven komt. Er wordt niet veel uitgelegd, de lezer moet zelf een eigen interpretatie van het verhaal creëren. 

Wachten
De tafel
is een kort maar heftig verhaal van een jongen die onder de tafel verstopt om zijn geliefde te verrassen wanneer ze thuis komt. Maar wanneer dat gebeurt, zit ze aan de telefoon en besluit hij te wachten. Maar het wachten verandert in een eeuwigheid. 

Dans Magazine

Het leuke aan de verhalen van Hofland is dat de meesten niet veel loslaten. Dit verhaal De Tafel kan geïnterpreteerd worden als een partner die overleden is, of een relatie die afgelopen is, waarvan een van de twee de ander nog mist.

De zwerfster gaat over een eenzame vrouw Nathalie die werkt bij een hotel in de coronatijd. Een zwerfster, Zama, wil gebruikmaken van de wc, maar omdat dat tegen de corona regels is weigert Nathalie haar. Zama dreigt om voor de ingang van het hotel te poepen. Als Nathalie haar twintig euro geeft, poept ze voor de deur van het café naast het hotel. Nathalie besluit Zama twintig euro te geven, niet wetende dat dit niet de laatste keer is dat Zama komt. Het verhaal eindigt in een plottwist die je niet ziet aankomen.

Werkvrouw
De bundel eindigt met Een stroop graf voor de bij. Het is met 50 pagina’s het langste verhaal in de bundel. Het gaat over een werkvrouw, Diana die wraak wil nemen op de moordenaar Weizi. Het probleem alleen is dat ze hem niet kan vinden. Ze krijgt van luitenant Bánffy te horen dat luitenant Poldi Weizi heeft gevonden. Diana gaat naar Poldi om hem te vragen waar. Poldi vertelt haar dat Weizi zich in een huis verschuilt, maar smeekt haar om de familie die in hetzelfde huis woont als Weizi met rust te laten. Diana dwingt Poldi om met haar mee te gaan, anders belooft ze niks. Vervolgens krijg je een flashback over Diana en Poldi en hoe ze elkaar ontmoet hebben. Het is een verhaal over liefde, dat met ‘Een stroop graf voor de bij’ wordt gedefinieerd door Poldi. Maar het is ook een verhaal over wraak. 

Een stroopgraf voor de bij is niet het beste verhaal in de bundel. Het mist de karakteristiek stijl van de andere verhalen, een combinatie van humor en een schokkend of emotionele inhoud. Daarbij zou het misschien krachtiger zijn geweest als de bundel niet eindigt met dit verhaal maar met De trein.

De trein gaat over passagiers in een trein die opeens stopt. Een vrouw komt de coupe binnen en verteld de passagiers dat ze kunnen kiezen hun huidige leven te verlaten en met haar mee naar een nieuw leven te gaan. In dit nieuwe leven zal iedereen van elkaar houden en zal er vrede zijn. Veel van de passagiers besluiten niet mee te gaan. Zo vertelt een vrouw dat zij haar zoon weer gaat zien. Dit korte verhaal vertelt hoe, ondanks de omstandigheden in ons leven, we vaak toch niet een ander leven zouden kiezen als dat betekent dat we onze geliefden achterlaten. Vanwege deze boodschap had het een mooie afsluiting geweest kunnen zijn van de bundel

Zwembaden
Andere verhalen gaan over advies, vreemde obers, rare professoren met tijdreismachines en mannen in zwembaden. Elk verhaal is uniek en bespreekt liefde en manipulatie. Korte verhalenbundels kunnen een hit or miss zijn, maar Een stroop graf voor de bij is een goede bundel. De verhalen passen bij elkaar en verrassen je elke keer.

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Leesadvies voor jongeren

Vanaf 12 jaar kan prima.

Boeken van deze Auteur:

Vele vreemde vormen