Een ongeplande roadtrip met een knappe Schot. Wat kan er misgaan?

Een roadtrip, een zoektocht naar een verloren familielid en romantiek; dat belooft een heerlijke feelgood. Reis samen met documentairemaker Floor door de Schotse hooglanden en maak kennis met een stukje Schotse cultuur in Een schot in de roos van Iris Visser.

In Een schot in de roos maken we kennis met documentairemaker Floor. Zij heeft alles over voor haar baan. Dat is dan ook de reden dat ze ja zegt tegen een klus die ze eigenlijk helemaal niet ziet zitten: afreizen naar Schotland om een item te maken over de zoektocht naar haar verdwenen vader Robert. Het wordt er niet beter op wanneer haar rijbewijs door een onhandig voorval wordt ingenomen, waardoor ze op zoek moet naar een privéchauffeur. De knappe Schot Owen staat in eerste instantie niet te trappelen om haar in zijn camperbusje mee te nemen, maar heeft zo zijn eigen redenen om Robert op te willen sporen. Met lichte tegenzin en een servetje vol duidelijke afspraken gaan ze op reis… wat kan er misgaan?

Een schot in de roos is het perfecte voorbeeld van een originele feelgood die lekker wegleest. Floor – een naam die in Schotland trouwens nogal veel gekke blikken oplevert – is een ambitieuze en lieve vrouw. Haar neiging om altijd toe te geven aan de verwachtingen van anderen en zichzelf weg te cijferen is een eigenschap die velen in zichzelf zullen herkennen. Owen is juist charmant en sympathiek, maar ook een tikje eigenwijs. De combinatie tussen deze twee persoonlijkheden zorgt voor een erg leuk duo met veel gekibbel en stiekeme aantrekkingskracht die beiden proberen te ontkennen.

Schotse clichés
Iris Visser heeft een goed gevoel voor humor. Zinnen als: “Ik heb een dipje. En dipjes zijn alleen leuk als je er Doritos in kan dopen” of de kleine details zoals Floors haar dat door haar lippenbalsem na een windvlaag aan haar mond vastplakt zijn gewoon heerlijk om te lezen. Doordat de auteur hier op de juiste momenten gebruik van maakt, komt de dynamiek tussen Floor en Owen extra goed naar voren. Ze laten dan hun muurtjes een beetje zakken, waardoor je een blik krijgt op de ‘echte’ Floor en Owen.

Door de beeldende schrijfstijl tijdens de roadtrip heb je het gevoel dat je zelf in het busje van Owen door de Schotse hooglanden reist. Er komen meerdere Schotse clichés voorbij, zoals de Highland Games, de Schotse whisky en het Schotse kilt, maar dat laat het verhaal wel echt aanvoelen.Visser heeft duidelijk goed onderzoek gedaan voor deze roman.

Emoties
Wanneer je denkt een idee te hebben wat het einde van het verhaal in petto heeft, weet de auteur je ook nog eens met een plottwist te verrassen. Het is daardoor een verhaal dat je aandacht van begin tot het einde weet vast te houden. Owens geheimzinnige artikel voegt daar zeker veel aan toe, maar ook de spanning rondom Floors zoektocht die aan het einde van het verhaal hoog oploopt, zorgt ervoor dat je de bladzijdes om blijft slaan. Je voelt alle emoties van Floor en hoopt dat haar zoektocht zal slagen, en daarmee bedoel ik zowel de zoektocht naar haar vader als die naar zichzelf. Het is jammer dat dit maar een boek is, want ik zou Floors documentaire best graag willen bekijken.

–

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow