Engelse roman over moederschap en onder water lopend Engeland
Een vrouw bevalt, net wanneer Londen en de rest van Engeland onder water lopen. Eerst vlucht ze met kind en man naar de bergen, maar honger en chaos drijven ze verder weg. De jonge moeder lijkt weinig in paniek wanneer de ecologische ramp zich voltrekt. De baby is het centrum van haar leven en elke nieuwe ontwikkeling van het kind kan niet op tegen de erbarmelijke omstandigheden waarin ze moeten overleven. Vluchten van een dorp in de bergen naar overvolle kampen, naar een veilige oase op een eilandje en dan weer terug, de chaotische wereld in, het moederschap voorop.
Dichteres
Mega Hunter maakte haar debuut in de literaire wereld als dichteres. Ze is nog niet helemaal overgestapt naar een ander genre, want voor een roman is het verhaal opmerkelijk geschreven: telkens een, of kortere zinnen in één stukje van slechts enkele regels. Elk stukje proza geeft te overdenken. De namen aangegeven met slechts één letter, de catastrofe slechts vanuit de verte beschreven. De vorm doet denken aan de magistrale roman De vliegende berg van Christoph Ransmayer, die deze roman ook in kleine prozaïsche stukjes met tussenregel schreef.
Mythen
De verhaallijn van moederschap en die van de ramp worden afgewisseld door stukjes uit verschillende mythen over het prille ontstaan van de aarde. Hoe teder en toch actueel is dit boek! Een prachtig staaltje proza, waar poezië naar de romanvorm zwemt over een oceaan van een wereld die niet ver van ons staat: over vluchten en rampen, waarmee we elke dag worden geconfronteerd. Ik heb het boekje in één adem uitgelezen.
—
Ook verschenen op Smitakis boekenlust
