Tips voor de pechgeneratie
Zo’n tien jaar geleden verscheen Hoe overleef ik met/zonder gescheiden ouders, het boek wat toen het laatste deel in de HOI-serie was. Na de oproep van Jurriaan Hendriks, dat gevolgd werd door vele enthousiaste reacties van lezers, heeft Francine Oomen een nieuw deel in de HOI-serie geschreven: Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel? Rosa en haar vrienden zijn inmiddels volwassen geworden en de jonge lezers van toen kunnen ook nu als volwassenen de survivaltips maar al te goed gebruiken.
Geweldig?
We leven in een wereld waarin iedereen de mooiste foto’s deelt op Instagram, verre reizen maakt en op de vraag ‘Hoe gaat het?’ altijd het antwoord ‘Geweldig’ geeft. Vooral als je zo rond de vijfentwintig jaar bent, zou je leven op zijn mooist moeten zijn. Je moet afgestudeerd zijn, een goede baan hebben en vergeet dat koophuis en die leuke vriend(in) ook niet. Rosa en haar vrienden laten zien dat het leven echt niet zo geweldig is als je net volwassen bent geworden. Zij bevinden zich namelijk net zoals vele jongvolwassenen in hun quarterlifecrisis en laten de realiteit zien.
Francine Oomen (1960) maakte haar schrijversdebuut in 1990 met een boek over kleuters, maar iedereen kent haar natuurlijk als de moeder van de millennials doordat ze de schrijfster is van de Hoe overleef ik-boeken. Ze schreef ook nog andere jeugdboeken, waaronder Lena Lijstje en Ezzie. Na 2015 stopte ze met het schrijven van kinderboeken en maakte ze twee autobiografische graphic novels, genaamd Oomen stroomt over en Hoe overleven we?
Oude vrienden
In Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel? is Rosa gestopt met haar studie, woont ze nog bij haar stiefvader en heeft ze last van depressies. Haar moeder is overleden en ze heeft eigenlijk geen contact meer met haar oude vrienden, maar hier besluit ze verandering in te brengen. Ze e-mailt Esther en Jonas om Joya in Portugal op te gaan zoeken. Dat komt voor haar vrienden goed uit, want ook zij hebben hun leven niet op de rit.
Ook als je niet alle vijftien delen van de HOI-serie hebt gelezen, is dit boek goed te lezen, want de belangrijkste zaken worden herhaald. Het is fijn dat Oomen dit gedaan heeft, als je bekend bent met de serie is het waarschijnlijk al even geleden dat je de serie las of je leest voor het eerst over Rosa en dan ben je meteen overal van op de hoogte. Daarnaast heeft Rosa haar vrienden ook een tijdje niet gesproken. Als ze weer contact met elkaar leggen, vertellen ze over wat er in de tussentijd is gebeurd. Hierdoor word je als lezer ook op de hoogte gebracht, wat slim gedaan is. Het past ook nog eens in de tijdlijn, waardoor Rosa en haar vrienden ook ouder zijn geworden en van alles hebben meegemaakt. Rosa is als het ware met ons, de lezers, meegegroeid.
Twijfels en problemen
Als jongvolwassenen is het heel fijn om eens te lezen over een leven waarin niet alles vlekkeloos verloopt en over problemen van anderen, want het lijkt bij iedereen altijd zo goed te gaan. In het boek komen veel kenmerkende dingen voorbij, bijvoorbeeld over de vele twijfels en bang zijn voor de toekomst. Ze doen niet wat ze willen doen, omdat ze bang zijn dat ze niet goed genoeg zijn.
Ondanks dat het herkenbaar is, lijkt het op sommige momenten wel heel dramatisch slecht met de personages te gaan. Het gaat met vrijwel alle personages van rond de vijfentwintig jaar niet goed en ze lijken allemaal last te hebben van de allerergste problemen, van verslaving, tot een ongewenste zwangerschap en een gigantische schuld.
Deze personages staan wel symbool voor hoe lastig de pechgeneratie het heeft. Alleen de studieschuld kan al als een ongelofelijke last voelen, waar weinig aan gedaan wordt. Hoe frustrerend moet het zijn om op de radio te horen dat de nieuwe studenten weer studiefinanciering krijgen, terwijl jij nog meer dan een jaar moet wachten totdat je überhaupt iets terugkrijgt.
Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel voelt voor de fans als thuiskomen en geeft tips aan alle jongvolwassenen. Het is ook een hart onder de riem: geef niet op, zoek je oude vrienden op en steun elkaar door dik en dun.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
