"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Recensie: Inspecteur Wortel

Woensdag, 27 maart, 2024

Geschreven door: Michaela Holzinger, Katja Schmiedeskamp
Artikel door: Rita Pontororing

“Een detective op vier hoeven”

Voordat het verhaal ook maar begint krijgen we een tip. Die staat achterin het boek in de vorm van een ‘streng geheime code’. Natuurlijk gaan we gelijk die code bekijken. Onze inspecteur deelt zijn geheime code, het zijn allemaal geheime tekens.

Inspecteur Wortel is geen gewone inspecteur. Hij is een detective, een hele bijzondere. Een detective op vier hoeven. Vanaf de pagina in het begin van dit detectiveboek Inspecteur Wortel, lacht minipony Wortel alias inspecteur Wortel je toe. Op dezelfde plek maak je kennis met Tess, Emma, Mats en Jasper. Wil je het viertal nu al leren kennen? Bekijk dit Leesfragment.

Het leesfragment geeft min of meer het hele boek prijs, niet letterlijk natuurlijk, maar in de vorm van de inhoudsopgave. Alle hoofdstukken zijn er te ontdekken. De titel van het hoofdstuk wordt genoemd met daaronder in het rood een toevoeging.

Oma Astrid ziet spoken
maar eigenlijk zijn ze er niet
Oma Astrid woont met pony Wortel in het Appeldal. Op een dag had ze een appeltaart gebakken en toen was ze de appeltaart kwijt. Op onverklaarbare wijze lag de taart op haar bed.

Oma vertelt Tess en Emma dat ze denkt dat ze heel vergeetachtig wordt. Maar Tess troost Oma en zegt dat ze het idee heeft dat Jasper de schuldige is. Emma en Tess besluiten dat ze als echte detectives gaan speuren en vragen Mats of hij mee wil doen.

Wortel besluit dat hij ook een detective is
en zelfs een hele slimme
Wortel wil ook mee zoeken. Hij ontdekt dat Jasper geen dader kan zijn. Jasper is gewoon een verdrietige jongen omdat niemand aardig is tegen hem. En omdat hij er van verdacht wordt het spook te zijn. Is Wortel echt zo slim? Lukt het om het spook te ontmaskeren?

Het verhaal wordt versterkt door de illustraties van Katja Schmiedeskamp. De tekeningen zijn afwisselend klein dan weer groter. En zijn speels in de pagina’s verwerkt.
Inspecteur Wortel is een grappig verhaal waarbij schrijfster Michaela Holzinger met de ‘ondertitels’ van de hoofdstukken wel wat prijs geeft van het verhaal. Dat is best  jammer, je weet al enigszins wat er komen gaat.



Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Boekenkrant